نگاهي به يك ترجمه - صفحه 169

إن اللّه قد جعل كل خير في التَّزجِيَةِ؛

۰.به راستى كه خداوند هر خيرى را در «آهستگى» نهاده است.

به راستى اين «آهستگى» چيست كه خداوند در آن هر خيرى را نهاده است؟ آهستگى صدا، آهستگى در راه رفتن و... آيا معناى اين عبارت براى خواننده روشن است؟!!
اگر مترجم فقط زحمت مطالعه پانوشت كتاب تحف العقول، ۱ چاپ انتشارات اسلامى را متحمل مى شد، دچار اين اشتباه نمى گرديد. استاد على اكبر غفارى در پانوشت اين حديث، كلمه «التزجية» را چنين معنا نموده است:
زجا يزجو زجواً و زجى تزجية و أزجى إزجاءً و ازدجى فلانا:
ساقه، دفعه برفق، يقال «زجى فلان حاجتى» أى: سهل تحصيلها.
«تزجية» به معناى كار آسان، آسان بخشى، كار انجام گرفتنى و رفق و مداراست و نه «آهستگى» و در واقع ترجمه روايت امام صادق چنين خواهد شد:
به راستى كه خدا هر خير و صلاحى را در رفق و مدارا نهاده است. ۲
و يا
خداوند كمال هر خير و احسانى را در آسان بخشى قرار داده است. ۳
4. به اين موعظه حضرت عيسى(ع) كه در انتهاى كتاب از انجيل نقل شده است توجه بفرماييد:
بحق أقول لكم! إنّ العبدَ لا يقدرُ على أن يَخدِمَ رَبَّينِ و لا محالة أنَّهُ يُؤثِرُ أحَدَهُما على ال آخر و إن جَهَد، كذلك لا يجتمع لكم حُبُّ اللّه و حُبُّ الدّنيا.
مترجم محترم به اشتباه «ربَّين» را «دو پروردگار» و «يخدم» را «بندگى كردن» ترجمه كرده است:
از روى حقيقت به شما مى گويم: به راستى كه بنده نتواند دو پروردگار را بندگى كند و هرچند كوشش كند ناگزير يكى را بر ديگرى ترجيح خواهد داد؟ همچنين دوستى خدا و دوستى دنيا در شما گرد هم نيايد. ۴

1.تحف العقول، تحقيق استاد على اكبر غفارى، ص ۳۶۶.

2.تحف العقول، ترجمه بهراد جعفرى، ج ۲، ص ۱۶۷، ح ۸۴.

3.رهاورد خرد، پرويز اتابكى، ص ۳۷۱.

4.تحف العقول، ترجمه آقاى حسن زاده، ص ۹۲۴.

صفحه از 175