چندان كه به سستى نكشد و گشايش، همراه با قناعت و دليرى، بدون تنبلى. ^۱

۰.ترجمه آقاى حسن زاده: دنيادار به سه چيز نياز دارد: آسايش، در حدّى كه به سستى منجر نشود، توسعه زندگى در حدّى كه قناعت فراموش نشود و شجاعت، بدون اينكه در آن راه يابد. ^۲

معمولاً مترجمان صاحب سبك واژه سازى مى كنند و اين واژه ها از منفردات هر شخص است، در اينجا آقاى اتابكى «صاحب الدُّنيا» را «دنيادار» ترجمه نمودند كه شايد به صورت كاملاً اتفاقى اين واژه نيز در ترجمه مورد بحث ما عيناً تكرار شده است!!

۴.سخنان امام صادق(ع)، نثر الدرر:الرجال ثلاثة: عاقل و احمق... إنْ تكلّم عجّل و ان حدث ذهل...

۰.ترجمه استاد اتابكى: مردان سه گونه اند: ... اگر سخن گويد، شتاب ورزد و چون گفت و گو كند، خود را ببازد. ^۳

۰.ترجمه آقاى حسن زاده: مردان سه گونه اند: ...اگر سخن گويد، شتاب نمايد و اگر به گفت و گو بپردازد، خود را ببازد. ^۴

۵.سخنان امام حسن عسكرى(ع)، قصار ۲:من رضى بدون الشرف من المجلس...

۰.ترجمه استاد اتابكى: هر كه پايين نشينى در مجلس خرسند باشد خدا و فرشتگان همچنان بر او رحمت فرستند تا برخيزد. ^۵

۰.ترجمه آقاى حسن زاده: هر كه به پايين نشينى در مجلس رضايت دهد خدا و فرشتگان پيوسته بر او رحمت فرستند تا برخيزد. ^۶

كوتاه سخن اينكه اين اشكالات نَمى بود از دريا، ولى اين سؤال همچنان باقى مى ماند كه چرا بايستى فن معتبر ترجمه و تحقيق اين چنين مورد تحقير واقع شود كه برخى به خود اجازه دهند تا دسترنج ديگران را تنها با يك جابه جايى سطحى كلمات به نام خود عرضه كنند و حتى از كوچك ترين اشاره به نام مترجم اصلى دريغ ورزند.