157
شناخت نامه شيخ ابوالفتوح رازي ج2

(4)

ابوالفتوح رازى عالى ترين مرتبه اصالت و نجابت

محمدباقر ساعدى

ابوالفتوح حسين بن على بن محمّد بن احمد خزاعى.
نامبرده اصلا از مردم نيشابور است، و به شيخ ابوالفتوح رازى و مفسر پارسى نويس مشهور است.
ابوالفتوح از اعلام دانشمندان بوده و در تفسير و كلام و ادب و آشنايى كامل به فن حديث مهارت بى نهايتى داشته، و از ماهران دانشمندان و ناقلان احاديث اهل ايمان به حساب مى آيد، و به عالى ترين مرتبه اصالت و نجابت كه كمتر اتفاق مى افتد، خانواده اى بغير از خانواده عصمت و طهارت حقيقت آن دو را دارا باشند نائل گرديده بوده.
بديهى است اين مقام عالى را ابوالفتوح از آنجا به دست آورده كه معظم له از نوادگان بديل بن ورقاء خزاعى است، كه صحابى جليل القدر مشهور بوده از نياكان اوست، و بطورى كه از مجالس المؤمنين به دست مى آيد بنى خزاعه از شيعيان آل محمّد و دوستان برگزيده و قديمى آنان بوده اند. ۱

1.در مستدرك مى نويسد: ورقاء از صحابه پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله بود، و صداى رسايى داشت. رسول خدا در حجة الوداع موقعى كه در منى بودند به وى كه صدايى رسا داشت و به اصطلاح جهورى الصوت بود دستور داده مردم را از روزه گرفتن در اوقاتى كه در منى هستند باز بدارد، او هم حسب الامر بر شتر خاكسترى رنگى سوار شده در ميان خيمه ها حركت مى كرد و با صداى بلند مى گفت: اى مردم اين روزها را كه در منى هستيد روزه نگيريد، زيرا روزهاى خوردن و آشاميدن است نه روزه گرفتن. و فرزندش بديل از صحابه و از پيش قدمانى است كه قبول ولايتى على عليه السلام را نموده، و در جنگ صفين در برابر آن حضرت شهيد شده، و در يارى على عليه السلامسر از پا نشناخته، و ناراحتى هاى بسيارى متحمل گرديده و آنى از خدمت فروگذارى ننموده.


شناخت نامه شيخ ابوالفتوح رازي ج2
156

شافعى اصفهانى را شيخ ابوالفتوح رازى نام كرده بودند و به اين بهانه به عادت پدران خويش قبر آن سنى صوفى را زيارت مى كردند، و اگر چه از مردم آن ديار امثال اين كردار دور نيست؛ زيرا كه ايشان پنجاه ماه زياده از ديگران نسبت به حضرت شاه ولايت ناشايست و ناسزا گفته اند و در اين زمان كه مذهب شيعه قدرى قوت گرفته ايشان همچنان مانند پدران چندان محبتى به شاه مردان ندارند و بايد دانست كه چون سالهاى بسيار ظلمه و اشرار در بلاد اسلام استيلاى تمام داشتند مقابر اكثر اولاد و احفاد ائمه معصومين عليهم السلام و اكابر اصحاب و احباب ايشان مستور و پنهان ماند، و قبور بسيارى از علماى سنى و گوشه نشينان ايشان ظاهر بود و چون مذهب حق اماميه در بلاد ايران اندك قوتى يافت بعضى بى خبران از عذاب گور و مصاحبت مار و مور به طمع توجّه مردمان نادان از نزديك و دور و اخذ هدايا به دانشمندى شيعى منسوب گردانيدند. و ما بسيار كس را از ديوانگان و مردمان فاسد عقيده ديديم كه عوام كالانعام معتقد ايشان بودند و بعد از مرگ ايشان گور ايشان را زيارتگاه ساختند، بلكه قبر ايشان را احترام زياده از احترام و اكرام مرقد پيغمبر و امام مى نمودند!؟

  • نام منبع :
    شناخت نامه شيخ ابوالفتوح رازي ج2
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1384
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 99232
صفحه از 368
پرینت  ارسال به