و نقلى كه از بعض مؤلفان نموده كه مرقد ابوالفتوح در اصبهان است نقل نادرستى است، زيرا به طورى كه پيش از اين ذيل احوال شيخ ابوالفتوح اسعد بن ابى الفضائل عجلى نوشتيم مرقد اصبهان، قبر ابوالفتوح عجلى است نه ابوالفتوح رازى. و ابن خلكان مورخ مى نويسد: ابوالفتوح عجلى در اصفهان درگذشته. بنابراين روزگار وفاتش نزديك به زمان ابوالفتوح رازى بوده. ۱
صاحب رياض از آثار نامبرده سه كتاب ذيل را به ابوالفتوح نسبت داده يكى رساله يوحنا، رساله اى پارسى است كه در ابطال مذاهب از زبان ترسائى كه به نام يوحنا بوده نوشته شده. ديگرى رساله حسنيه است كه آن هم پارسى است و منسوب به يكى از كنيزان روزگار هارون الرشيد است. سومى تبصرة العوام است كه به منظور تفاصيل ملل و نحل به زبان پارسى نوشته شده.
مؤلف گويد: ممكن است رساله يوحنا و حسنيه از ابوالفتوح باشد، ليكن نسبت تبصرة العوام به ابوالفتوح خالى از دقت نيست ۲ . ۳
1.سال وفات ابوالفتوح را نقل نكرده اند، و مرقد او بنا به وصيتش در جوار حضرت عبدالعظيم عليه السلام بوده، و اينك مرقد او كه به طرز آبرومندى تعمير گرديده در صحن مطهر حضرت امامزاده حمزه، مجاور مرقد حضرت عبدالعظيم عليه السلام واقع شده. آقاى محدث در مقدمه تفسير گازر نتيجه تحقيقات خود را بدينجا رسانيده كه سال وفات ابوالفتوح رازى ۵۵۴ هجرى بوده، و نوشته شاهد صادق كه وفات او را ۵۴۰ هجرى نوشته، بر خلاف حقيقت است زيرا با تاريخ اجازاتى كه قبلاً در پاورقى نوشتيم تطبيق نمى نمايد. واللّه العالم.
2.تبصرة العوام به ضميمه قصص العلما به طبع رسيده، به طورى كه مؤلف و ديگران اشاره كرده اند از آثار سيد مرتضى داعى است؛ و دو كتاب يوحنا و حسنيه را هم چنانچه دقت نشان مى دهد از آثار نامبرده نمى دانند، و متعرض اند هرگاه كتابهاى مزبور از آثار ابوالفتوح بوده بايستى منتجب الدين و ابن شهرآشوب كه سمت شاگردى وى را داشتند در فهرست كتبش نقل مى كردند. واللّه العالم.
3.ترجمه روضات الجنات، ج ۳، ص ۱۰۴ ـ ۱۱۱.