الف) از شيخ ابوالوفا عبدالجبار (ابن عبداللّه بن على المقرى) الرازى. ۱
ب) از عمّ پدرش شيخ علىّ بن محمد.
ج) از عمّ پدرش شيخ جليل مفيد حافظ ابومحمد عبدالرحمن ابى بكر احمد نيشابورى خزاعى ساكن در رى. ۲
د) از شيخ ابوعلى طوسى. ۳
ه ) از قاضى فاضل حسن استرابادى. ۴ مستدرك الوسائل، ج 3، ص 488ـ489..
بعلاوه مآخذ مذكوره در فوق در نقد الرجال ميرمصطفى تفرشى و أمل الآمل شيخ حرّ عاملى و تنقيح المقال مرحوم حاج شيخ عبداللّه ممقانى نيز در هر يك شرح حال مختصرى از صاحب ترجمه مذكور است كه چون متضمن هيچ مطلب تازه نيست و تكرار عين مآخذ سابق الذكر است لهذا از نقل مندرجات آنها در اين جا به كلى صرف نظر كرديم.
تعيين عصر مؤلف و تاريخ تقريبى تأليف تفسير او
چنان كه از مطالعه فصول متقدمه به وضوح پيوست در هيچ يك از كتب رجال و
1.از معاصرين شيخ طوسى است. تاريخ وفات او به دست نيامد. رجوع شود براى ذكر اجمالى از او به فهرست منتجب الدين، ص ۷، در حاشيه و مناقب، ابن شهرآشوب، ج ۱، ص ۹ و أمل الآمل، ص ۳۷۹ و روضات الجنات، ص ۵۹۸ س ۱۲.
2.مشروحا بيان كرديم كه فوق العاده مستبعد است كه مؤلف ما نحن فيه يعنى ابوالفتوح رازى از ابن عبدالرحمن بن احمد خزاعى معروف به مفيد نيشابورى متوفى در سنه ۴۴۵ بلاواسطه روايت كرده و عصر او را درك كرده باشد، رجوع بدانجا شود.
3.يعنى ابو على حسن بن محمد بن الحسن طوسى پسر شيخ طوسى معروف كه به تصريح ابن حجر عسقلانى در لسان الميزان، ج ۲، ص ۲۵۰ در حدود سنه پانصد هجرى وفات كرده است و عين عبارت ابن حجر عن قريب نقل خواهد شد.
4.رجوع شود به ص ۱۰۸ از اجازه كبير صاحب معالم كه در جلد ۲۵ بحارالأنوار ص ۹۷ـ۱۱۶ به طبع رسيده و مستدرك الوسائل، ج ۳، ص ۴۸۹ و ۴۹۲.