ابوالفتوح، از اعلام علماى تفسير و كلام و عظماى ادباى انام است [از خاندان فضل و بزرگى] ۱ و اولاد امجاد بديل ۲ بن ورقاء خزاعى كه از اكابر صحابه و از اعاظم خزاعه بوده و پسران بديل، اعنى: عبداللّه ، محمد و عبدالرحمن، در حرب صفين جانسپاريها در ركاب امير متقيان (عليه و آله صلوات اللّه الملك الرحمن) نمودند و جد حسين بن على مذكور، خواجه امام ابوسعيد ۳ كه مصنف كتاب موسوم به روضة الزهراء فى مناقب الزهراء است، از اعلام زمان خود بوده و عم او شيخ فاضل ابومحمد عبدالرحمن بن احمد بن الحسين ۴ النيشابورى رحمه الله از مشاهير بزرگان است.
و بالجمله مآثر فضل و مساعى جميله او، در تفسير كتاب كريم ۵ و ابطال تأويلات
1.اضافات از: مجالس المؤمنين.
2.چنان كه اشاره كرديم، وى از اولاد نافع بن بديل بن ورقاء است نه از اولاد عبداللّه بن بديل.
3.د ر م ت: (خواجه امام ابوسعيد) كه از مجالس المؤمنين، اصلاح شد.
4.د ر م ت: (احمد الحسين).
5.تفسير ابوالفتوح رازى، با نام روض الجنان و روح الجنان نخستين بار، در زمان مظفرالدين شاه قاجار، در ۱۳۲۳ قمرى، به كوشش ملك الشعراء صبورى و ملا داوود ملا باشى، مورد تحقيق قرار گرفت و در انتها، به كوشش ملا داوود ملا باشى، دو جلد آن منتشر شد. سپس به دستور على اصغر حكمت و همت نصراللّه تقوى، در ۱۳۱۳ ـ ۱۳۱۵ شمسى، سه جلد ديگر آن نيز، منتشر گرديد؛ با مؤخره اى از محمد قزوينى، از روى همين چاپ، تصحيحى جديد و با حواشى مهدى الهى قمشه اى، در ۱۳۲۰ ـ ۱۳۲۲ شمسى، انتشار ديگرى صورت گرفت و بار ديگر، با تصحيح و حواشى ميرزا ابوالحسن شعرانى، در ۱۳۸۲ قمرى، زيور چاپ يافت و از سال ۱۳۶۵ شمسى تاكنون، چاپ تحقيقى ديگر، بر مبناى تقسيم خود رازى، در بيست جلد، به كوشش دكتر ياحقى و ناصح و بر اساس چندين نسخه خطى، آغاز شده كه بيشتر مجلدات آن، انتشار يافته است.
از ديگر آثار او مى توان به كتاب روح الأحباب و روح الألباب، در شرح كتاب شهاب الأخبار، قاضى قضاعى كه چاپ شده و رساله حسنيّه يا مكالمات حسنيّه كه آن نيز، بارها چاپ شده و كتاب يا رساله يوحنا اشاره كرد كه در انتساب اين دو رساله آخر به وى، ترديد كرده اند.
