ابوالفتوح در اصفهان اعتراض كند و گويد: حاجى ملا باقر شهير به طهرانى در كتاب جنة النعيم آورده است كه دوم كسى از علما كه در رى مدفون است شيخ ابوالفتوح صاحب الأصل الاصيل قدوة المفسرين من أهل التنزيل والتأويل حسين بن على بن محمد بن احمد خزاعى رازى است. نسب شريف وى منتهى مى شود به بديل ورقاء خزاعى و بديل از كبار اصحاب حضرت ولايت مآب است... و مزار وى به صحن حضرت امامزاده حمزه از سوى راست مدخل در پيش حجره اول است و الواحى از كاشى زرد بر آن نصب شده و نام شريف او بر آن مكتوب است. انتهى.
سپس سيد محمدكاظم بن محمد يوسف طباطبايى گويد: ظاهراً تفصيلى كه آن محدث جليل نگاشته در چند سال قبل بوده چه اكنون كه سنه 1319ه .ش. است تغييراتى در آن راه يافته و دو پارچه سنگ مرمر شاه در سر مقبره نصب است.
ابن حمزه در كتاب ايجاز المطالب فى ابراز المذاهب و هم در كتاب هادى الى النجات من جميع المهلكات گويد كه: در شهر رى بودم كه شيخ ابوالفتوح رازى صاحب تفسير به موجب وصيتش در جوار مرقد امامزاده واجب التعظيم حضرت عبدالعظيم الحسنى مدفون گشت پس به نيت حج متوجه مكه معظمه شدم در بازگشتن گذارم به اصفهان افتاد. در علنلان و بعض ديگر از محلات آن شهر ديدم كه مردم به زيارت شيخ ابوالفتوح عجلى شافعى اصفهانى و حافظ ابونعيم كه پدر استاد او است و شيخ يوسف كه جد شيخ ابونعيم است و شيخ على بن سهل و امثال ايشان كه سنى و از مشايخ صوفيه بوده اند مى رفتند كه شيعه شهر رى و نواحى آن هزار يك به زيارت امام زاده عبدالعظيم نمى رفتند.
و مولانا احمد اردبيلى در كتاب حديقة الشيعه نقل كرده كه مرا گذار به اصفهان افتاد ديدم مردم اين بلده شيخ ابوالفتوح عجلى شافعى اصفهانى را شيخ ابوالفتوح رازى كرده بودند و به اين بهانه به عادت پدران خود قبر آن سنى صوفى را زيارت مى كردند.