كمرنگ تر نوشته شده است.
آغاز آن: «و جنايت كننده تر كسى با ايشان شيطانست. يحيى معاذ جون اين آيت خواندى، اصحابش را كفتى بدانى كه در عالم چيزى نيست ازين اوميذوارتر. «رَبَّنا وَ أَدْخِلْهُمْ» . كه آيه هشتم از سوره 40 (سوره المؤمن) است». چون قسمت اول به آيه 68 از سوره زمر ختم مى شد و سوره زمر 75 آيه دارد، بنابراين نيك روشن مى شود كه اين دو قسمت جدا از هم نوشته شده اند و متعلق به يك دوره و به يك كاتب نيستند.
بين اين دو قسمت هفت آيه از سوره زمر و هفت آيه از سوره مومن فاصله است؛ يعنى روى هم 14 آيه نيست؛ اما نسخه به آخرين جمله از تفسير سوره فتح ختم مى شود. بنابراين مشتمل است بر قسمتى از آيه هشتم سوره مؤمن تا آخر سوره مباركه فتح كه از نيمه دوم جزء بيست و چهارم است تا اواخر نيمه دوم جزء بيست و ششم كلام اللّه مجيد. اين قسمت تمام سوره هاى فصلت، شورى، زخرف، دخان، جاثيه، احقاف، محمد و قسمت بيشترى از سوره مؤمن را در بر دارد.
تكه دوّم از تفسير ابوالفتوح رازى ۱
نسخه از لحاظ نشان دادن رسم الخط قديم و شيوه كتابت قرن ششم، مأخذ معتبرى است و به اين عبارت ختم مى شود:
«آخر الجزو السابع عشر من تفسير القرآن و اللّه المشكور على جميع الأحوال و الحمد للّه ذى المن و الافضال و الصلوة على النبى المعتام و اهل بيته اعم الطلا [كذا]. وقع الفراغ من زمرته ۲ وقت الضحوم ۳ يوم الأحد لخمس ليال خلت من شهور
1.مجله نامه آستان قدس، خرداد ۱۳۴۰، ص ۵۰ ـ ۵۶.
2.كذا در اصل. شايد من زبرته (از ماده زبر نوشتن).
3.شايد وقت الضحو (از ضحى) من يوم.
ميرزا سعيد خان وزير دول خارجه سابق كه بعدها مدتى نايب توليه آستان قدس بوده است (از افادات استاد فياض).