مثلاً كلماتِ «خانه»، «جامه» و «ميوه» به صورت «خانها»، «جامها» و «ميوها» جمع بسته شده است.
ـ كلمات و اسامىِ: عليه السلام، عليه الصلاة والسلام، سفيان، ابراهيم، سليمان، تورات و... به سياق عربى بدون الف و ظاهراً با الف مقصور به صورت: عليه السلم، عليه الصلوة والسلم، سفين، ابرهيم، سليمن، توريت و... ضبط شده است.
ـ «ى» از پايان فعل دوم شخص جمع در كليه وجوه، حذف گرديده؛ به طورى كه همه صيغه هاى دوم شخص جمع در ظاهر با دوم شخص مفرد يكى مى نمايد؛ در حالى كه به نظر مى رسد تلفظ متفاوتى داشته است. ۱
به اين مثال بسنده مى كنيم:
«اين جماعت [= اصحاب كهف] بگريختند و از شهر بيرون نمازگاهى بود، آنجا رفتند و به عبادت و تضرع مشغول شدند و مى گفتند: بار خدايا شر اين طاغى كفايت كن. جماعتى از شرط [= پاسبان و عسس] دقيانوس كى ايشان را بر اين كار گماشته بودند، برايشان مطلع شدند و ايشان را گفتند: شما چرا از ملك بگريخته ى [= بگريخته ايد] و از دين او رغبت نموده ى [= نموده ايد]؟ برفتند و دقيانوس را خبر دادند از احوال ايشان. او كس فرستاد و ايشان را حاضر كرد بر آن هيأت كى بودند با جامه عبّاد رويها در خاك كاليده از سجده و چشمها پر آب شده، ايشان را تهديد كرد و گفت: چرا به خدمت من نيامدى [= نيامديد ]و براى اصنام قربانى نكردى [= نكرديد] اكنون مخيرى [= مخيريد]، خواهى [= خواهيد] به دينِ من دراى [= درآييد ]و خواهى اختيار كشتن كنى [= كنيد]» (برگ 397 ـ ر).
ـ علاوه بر اينها پاره اى حذف و تخفيف يا انفصال و اتصالها در رسم الخط اين
