ملك، ش 5696، ص 356).
6. برهان الدين ابوالحارث محمد بن ابى الخير على بن ابى سليمان ظفر حمدانى مفسر واعظ.
7. ابوبكر محمد بن موسى باب الابوابى كه در ترك الاطناب از آن ياد شده و او بايد همان باشد كه در نزهة الكرام و تبصرة العوام از او ياد مى شود.
8. استاد ابوالقاسم بن ابراهيم وراق بابى كه شرحى به قول دارد (اسكوريال) و گويا همان است كه در يواقيت العلوم (ص 32) از آن به نام ابوالقاسم دربندى ياد شده است.
9. ابن وحشى ابومحمد عبداللّه بن يحيى تجيبى اقليسى در گذشته 502 (اسكوريال 2: 1386).
10. محمد بن حسين ابن وحشى موصلى طليطلى.
11. شيخ ابراهيم بن عبدالرحمن وادياشى درگذشته 570 كه شرح ابن وحشى را اختصار كرده است.
12. ابو عمر ابن عياد حافظ يوسف عبداللّه بن سعيد بن ابى زيد بن عياد اندلسى مالكى (505 ـ 575).
13. بدرالدين ابوالفضائل رضى الدين ابوالعباس حسن بن محمد صفائى هندى حنفى در گذشته 650 به نام ضوءالشهاب.
14. زين الدين ابوالمظفر محمد بن اسعد بن الحكيم عراقى حنفى درگذشته 567 به نام ضوءالشهاب (فهرست ملك 1631).
15. عبدالروف مناوى (952 ـ 1031) به نام رفع النقاب عن كتاب الشهاب.
16. شرحى ديگر ناشناخته كه چنين آغاز مى شود: «الحمدللّه الذى جعل سنة نبيه مشكاة لاقتباس أنوار الرشد و الهدى».
17. شرحى از گمنام كه در ذريعه ياد شده است.

همين ابوبكر محمد بن خير اشبيلى در الفهرسة (182) مى نويسد كه در 444 و 450 در خانه اش در مصر آن را از او شنيده اند.
فردوس الاخبار بمأثور الخطاب المخرج على كتاب الشهاب، از ابوشجاع شيرويه بن شهردار بن شيرويه بن فناخسرو بن خشدكان ديلمى همدانى (445 ـ 509). چنان كه نام آن هم مى رساند، از روى همين شهاب الاخبار ساخته شده است و مسند الفردوس پسرش ابومنصور شهردار (483 ـ 558) هم در تخريج حديثهاى آن است (فهرست كتابخانه ملك، ص 297).
فرقه هاى اسلامى به شهاب الاخبار و به مؤلف آن اهميت مى دادند؛ چنان كه در الفهرست ابن الخير اشبيلى، و معالم ابن شهر آشوب شيعى (ش 763)، و اجازه بنى زهره علامه حلى شيعى، و فهرست مجدوع اسماعيلى (ص 6 و 63)، و فهرست ايوانف (ش 158) ياد اين كتاب يا مؤلف آن هست.
چون دانشمندان اسلامى بدين كتاب بسى ارج مى نهادند، چندين بار آن را شرح كرده اند:
1. شرح شهاب الاخبار ابن فندق فريد خراسان ابوالحسن على ابى القاسم زيد بن محمد بن الحسين بن سليمان بيهقى (493 ـ 565) كه ياقوت در معجم الادباء (ج 5، ص 213) به نقل از مشارب التجارب او از آن نام برده و گفته كه در يك مجلد است؛ ولى نگفته كه فارسى است؛ چنان كه درباره جوامع الاحكام هم چيزى ننوشته و همين اندازه گفته: «ثلاث مجلدات»؛ ولى درباره حصص الاصفياء فى قصص الانبياء على طريق البلغاء نوشته است: «بالفارسية مجلدتان».
2. افضل الدين حسن بن على بن احمد ماه آبادى. 3. ابوالفتوح رازى به نام روح الأحباب و روح الألباب.
4. قطب راوندى به نام ضياء الشهاب (فهرست فيلمهاى دانشگاه، ص 341).
5. ضياءالدين راوندى به نام ضوء الشهاب (فهرست فيلمها، ص 351؛ فهرست