د) رساله حسنيّه يا داستان حسنيّه

(36)حسنيه ^۱

فارسى. مناظره اى است مذهبى كه به صورت داستان و مقاوله كنيزى موسوم به حسنيه و ابراهيم بن سيار معروف به نظام، تأليف و تحرير شده. اين نسخه افتاده دارد. در روضات الجنات نسبت رساله فارسى بدين نام و درين موضوع به شيخ ابوالفتوح رازى نقل شده است، ليك علاوه بر تخالف سبك عبارت اين رساله با سبك عبارت شيخ ابوالفتوح از نسخه اى، كه به شماره 549 است، معلوم مى گردد كه اين رساله به زبان عربى تأليف شده. اين رساله ذيل كتاب حلية المتقين مجلسى چاپ شده. در ديباچه چاپى، نام مترجم ابراهيم استرآبادى ذكر شده و مترجم آورده است كه در تاريخ 958، كه از زيارت مكه و مدينه مراجعت مى كرده، در دمشق اين رساله حسنيه را نزد سيدى كه به تشيع و تورع مشهور بوده، يافته و نسخه برداشته و به خواهش عزيزى آن را به فارسى ترجمه نموده. آغاز موجود:«اى ابراهيم! مناظره دراز كشيد. مى ترسم كه موجب ملال خليفه شود». انجام موجود: «اول درين آيه كه گذشته در غار». تاريخ كتابت 1081. خط: نسخ، 12 سطرى، داراى 28 برگ، اندازه 20 در 12. واقف شناخته نشد (5650)
حسنيه: فارسى. مكرر شماره بيش. اول اين نسخه افتاده است. آغاز موجود: «امام جمع خلايق از جن و انس به حكم الهى». انجام: «و باقى سادات اهل بيت و باقى ائمه عليهم السلام رسانيدند». تاريخ كتابت: صفر 1143. صدر نسخه، ضمن 24 صفحه قطعه اى از ترجمه رساله يوحنا است. خط: نستعليق، 15 سطرى. داراى 56 برگ، اندازه: 20 در 12. وقفى فهرستى «652».

كرده (ص يه، سطر 17). واللّه اعلم بحقيقة الحال.
3. از جمله كسانى كه در عصر ما در پيرامون كتاب شهاب الأخبار كار كرده و رنج برده است، فاضل محترم ابوالوفاء معتمدى كردستانى است كه آن كتاب شريف را به زبان فارسى ترجمه و شرح كرده است، ليكن متأسفانه هنوز به زيور چاپ آراسته نشده است.
اكنون مقدّمه را خاتمه داده و چند صفحه كليشه مهمات مطالب را در اينجا مى گذاريم تا خوانندگان نيز خودشان جريان امر را، چنان كه در اصل هست، ملاحظه فرمايند.