فارسى آباده اى ، محمّد جعفر (زنده در 1047 ق) .
205 . حواشى على تلخيص الأقوال .
الذريعة ، ج 7 ، ص 96 (ش 491) .
مؤلّف ، اين حاشيه را بر كتاب تلخيص الأقوال فى معرفة الرجال ، مشهور به رجال الوسيط ميرزا محمّد استر آبادى (م 1028 ق) آورده است و در نهايت ، در ذيل عنوان «عدّة من أصحابنا» ، فهرست اسامى اشخاصى را كه نجاشى از آنها روايت نقل نموده ، آورده است .
محقّق تهرانى ، نسخه اى از كتاب تلخيص المقال را كه مشتمل بر حاشيه اين مؤلّف است ، مشاهده كرده و نشانى داده است . ايشان در الذريعة (ج 10 ، ص 103 ، ش 222) ، اين حاشيه را با عنوان رجال المولى محمّد جعفر الآباده اى هم فهرست نموده است .
جامعى حويزى ، عبد اللطيف (م 1050 ق) .
206 . رجال الشيخ عبد اللطيف جامعى .
الذريعة ، ج 10 ، ص 128 (ش 253) .
مؤلّف در كتاب خود ، بر رجال موجود در اسناد كتب اربعه حديثى اكتفا نموده است و كتاب را بر اساس ترتيب منهج المقال ، مشهور به رجال الكبير ميرزا محمّد استر آبادى تنظيم نموده است .
در بيان توثيق و جرح و بيان احوال رجال موجود در كتاب ، از كتاب هاى رجال الكشّى ، رجال النجاشى ، رجال الطوسى و خلاصة الأقوال علاّمه حلّى استفاده شده است .
مؤلّف كتاب به دليل ضرورت بيان طبقات راويان ، آنها را در شش طبقه دسته بندى نموده است كه عبارت اند از :
طبقه اوّل : شيخ مفيد (م 413 ق) ،
طبقه دوم : شيخ صدوق (م 381 ق) ،
طبقه سوم : مرحوم كلينى (م 329 ق) ،
طبقه چهارم : سعد بن عبد اللّه (م 301) ،
طبقه پنجم : احمد بن محمّد بن عيسى ،
طبقه ششم : ابن ابى عمير (م 217) .
مؤلّف ، غالبا به طبقه راوى با استناد به روايت وى از امام عليه السلام و يا با استناد به يكى از راويان مشهور از طبقه جلوتر و يا طبقه قبل از راوى اشاره نموده است .
محقّق تهرانى اشاره مى كند كه اين كتاب ، داراى حجم كم و فوايد بسيار است و مؤلّف آن را مانند مقدّمه اى بر كتاب خود به نام جامع الأخبار فى إيضاح الاستبصار آورده است . ايشان در الذريعة (ج 15 ، ص 149) ، اين كتاب را با عنوان طبقات الرواة فهرست نموده است . وى نسخه هاى متعددى از اين كتاب را مشاهده كرده و نشانى داده است .
مرحوم حسن بن محمّد قاسم دلبزى (م ق 13) بر اين كتاب ، تعليقات و حواشى اى آورده است .
نسخه هاى خطّى اين كتاب ، در كتاب خانه هاى ايران موجود است .
