استر آبادى ، محمّد على بن احمد (1010 ـ 1094 ق) .
224 . المشتركات فى الرجال .
الذريعة ، ج 21 ، ص 40 (ش 3857) .
در كتاب هاى تكملة نقد الرجال و روضات الجنات ، در شرح حال عناية اللّه قهپايى ، به نام اين كتاب اشاره شده است .
محقّق تهرانى در الذريعة (ج 10 ، ص 134) ، اين كتاب را با عنوان رجال المولى محمّد على هم فهرست نموده است .
حويزى ، فرج اللّه بن محمّد (1031 ـ 1100 ق) .
225 . ايجاز المقال فى معرفة الرجال .
الذريعة ، ج 2 ، ص 487 (ش 1909) .
اين كتاب ، در چهار جلد تأليف شده است و هم اكنون ، تنها جلدهاى سوم و چهارم در دسترس اند .
جلد اوّل تا سوم ، مشتمل بر فهرست اسامى رجال ، به همراه ضبط اسامى و شرح حال آنهاست كه در دو قسمت ، شامل رجال شيعه و اهل سنّت تنظيم شده است . مؤلّف ، همچنين شرح حال علماى قبل از خود و هم عصر خويش را بيان نموده است .
جلد سوم كتاب ، شامل حرف «ميم» تا آخر حرف «ياء» است و جلد چهارم ، به عنوان خاتمه كتاب ، در بردارنده چند فصل و فوايد رجالى است .
فصل هاى مختلف كتاب ، در بردارنده مباحثى در كنيه ها ، القاب ، بررسى معنا و مفهوم اصطلاحاتى است كه در كتاب هاى رجالى آمده است . برخى از اين اصطلاحات عبارت اند از تعبير : «ثقة ، ثقة» ، «مذاهبهم مضطربة» ، «ليس بذاك» ، «لابأس به» ، «قريب الأمر» ، «ضعيف» ، «مختلط» ، «مضطرب» ، «يروى عن الضعفاء» ، «يضع الحديث» ، «وعليه اللعنة» و «انّه ليس بشى ء» .
سپس چند فايده رجالى مطرح شده است كه عبارت اند از :
فهرست تأليف هاى شيعه كه از كتاب هاى رجال النجاشى و الفهرست شيخ طوسى تهيه شده اند ؛
معرّفى بعضى از مشاهير رجالى كه اغلب از عامه اند ؛
معرّفى بعضى از بزرگان صحابيان و تابعيان و تابعيانِ تابعيان .
در آخر كتاب ، چند اجازه مشهور آورده شده است .
محقّق تهرانى در الذريعة (ج 10 ، ص 140) ، اين كتاب را با عنوان رجال الشيخ فرج اللّه هم فهرست نموده است .
نسخه هاى خطّى اين كتاب ، در كتاب خانه هاى ايران موجود است .
