اصفهانى ، سيّد اسد اللّه (م 1290 ق) .
376 . رجال السيد أسداللّه الإصفهانى .
الذريعة ، ج 10 ، ص 95 (ش 188) .
محقّق تهرانى متذكّر شده است كه سيّد اسداللّه اصفهانى ، فرزند حجة الاسلام شفتى است و فرزند اين مؤلّف ، سيد محمّد باقر ، به ايشان گفته است كه اين كتاب ، در كتاب خانه وى موجود است . ايشان همچنين در كتاب مصفّى المقال (ص 77) آورده است كه حسن بن هادى موسوى عاملى در كتاب تكملة أمل الآمل ، از اين كتاب ، نام برده است .
شريعتمدار رشتى ، ميرزا رفيع (1211 ـ 1292 ق) .
377 . رجال الآقا رفيع شريعتمدار .
الذريعة ، ج 10 ، ص 117 (ش 241) .
محمّد حسن خان اعتماد السلطنة (م 1313) ، در كتاب المآثر والآثار (ص 151) ، در شرح حال مؤلّف آورده است كه وى ، داراى كتاب هايى در رجال است .
قاينى حسينى ، سيّد ابوطالب (م 1293 ق) .
378 . الفوائد الغروية . اين كتاب ، مشتمل بر دو بخش است : بخش اوّل ، شامل فوايدى در علم رجال ، و بخش دوم ، شامل فوايدى در علم درايه است .
فوايد رجالى موجود در بخش اوّل عبارت اند از :
بيان كنيه و القاب پيامبر صلى الله عليه و آله و ائمه معصوم عليهم السلامدر اخبار ؛
شرح حال قدمايى كه در علم رجال صاحب تأليف بوده اند ؛
معناى رمزهاى مصطلح و متداول در كتب رجالى ؛
چگونگى رجوع به كتب رجالى ؛
تمييز مشتركات ؛
معناى برخى از الفاظ موجود در شرح حال راويان ؛
شرح حال جماعتى از رجال حديث و محدّثان ؛
طُرُق صاحبان كتاب هاى حديثى در ذكر اسناد حديث ؛
روش قدما و متأخّران در بررسى اعتبار اسناد روايات ؛
مراد از «عدّة» در الكافى ؛
رمزهاى كتاب ها و اصولى كه علاّمه مجلسى در بحار الأنوار از آنها نقل قول آورده است ؛
ضبط اسامى ، القاب ، كنيه ها و اوصافى كه مورد اشتباه واقع شده اند ؛
فِرَق و مذاهب .
بخش دوم در علم درايه ، شامل مباحث زير است :
تعريف علم درايه ؛
اقسام خبر به اعتبار سند ؛
طُرُق تحمّل حديث .
محقّق تهرانى در الذريعة (ج 16 ، ص 351 ، ش 1635) ، اين كتاب را با عنوان الفوائد الغروية و نيز با عنوان رجال السيد أبى طالب (ج 10 ، ص 92 ، ش 176) فهرست نموده است .
در شرح اين كتاب ، مرحوم شيخ محمّد باقر قاينى بيرجندى (م 1352ق) ، كتاب العوائد الغروية فى شرح الفوائد الغروية را تأليف نموده است .
