قزوينى حلّى ، سيّد مهدى (م 1300 ق) .
390 . رجال السيد مهدى القزوينى الحلّى .
الذريعة ، ج 10 ، ص 152 (ش 276) .
مؤلّف در السبائك المذهبة و مرحوم شيخ محمّد كوفى در الشجرة الطيبة به وجود اين كتاب ، اشاره نموده اند .
موسوى شيرازى ، محمّد رضا بن اسماعيل (زنده در 1300 ق) .
391 . الوجيزة فى الرجال .
الذريعة ، ج 25 ، ص 49 (ش 248) .
اين كتاب ، منتخبى از كتاب خلاصة الأقوال علاّمه حلّى است كه در حاشيه كتاب مدائن العلوم ـ كه از ديگر تأليف هاى همين مؤلّف است و به چاپ رسيده ـ آورده شده است .
محقّق تهرانى در الذريعة (ج 10 ، ص 116) ، اين كتاب را با عنوان رجال السيد محمّد رضا هم فهرست نموده است .
آل كشكول ، محمّد على (ق 13) .
392 . اكمال منتهى المقال .
الذريعة ، ج 2 ، ص 283 (ش 1149) .
مؤلّف ، كتاب را در تكميل منتهى المقال ابو على محمّد بن اسماعيل سينايى حايرى تأليف كرده است ؛ چون در كتاب منتهى المقال ، فهرست اسامى راويان مجهول آورده نشده است .
مؤلّف در مقدمه كتاب ، وجه نياز به ذكر راويان مجهول را بيان داشته و در متن كتاب ، علاوه بر ذكر مجاهيل ، اسامى راويان معلومى را كه در منتهى المقال آورده نشده ، اضافه كرده است .
محقّق تهرانى در الذريعة (ج 10 ، ص 137) ، اين كتاب را با عنوان رجال الشيخ محمّد على فهرست نموده است .
نسخه خطّى اين كتاب ، در كتاب خانه هاى ايران موجود است .
393 . تمييز المشتركين .
مصفّى المقال فى مصنّفى علم الرجال ، ص 305 .
اين كتاب ، مشتمل بر شرح حال بسيارى از راويان احاديث است كه در مورد آنها اشتباه وجود دارد . اسامى راويان ، بر اساس حروف الفبا تنظيم شده است .
394 . التنبيهات السنية فى المصطلحات الرجالية .
الذريعة ، ج 4 ، ص 452 (ش 3014) .
اين كتاب ، مشتمل بر بيان فهرستى از اصطلاحات رجالى است .
مرحوم محمّد على آل كشكول در الإكمال ، نقل قول هايى از اين كتاب آورده است .
395 . حديقة النظار [/ الأنظار] فى مشيخة الفقيه والتهذيب والاستبصار .
الذريعة ، ج 6 ، ص 390 (ش 2429) .
مصنّف ، نام كتاب را حديقة الأنظار ... ناميده است ؛ امّا اين كتاب ، مشهور به حديقة النظار است و محقّق تهرانى ، اين كتاب را با هر دو نام آن ، فهرست نموده است .
متن كتاب ، در تكميل مشيخه كتاب من لا يحضر والتهذيب و الاستبصار آورده شده است .
396 . الفوائد الغاضرية فى علم الرجال و مصطلحات المحدّثين .
الذريعة ، ج 16 ، ص 351 (ش 1634) .
اين كتاب ، مشتمل بر مقدّمه ، فوايد و خاتمه است .
در مقدّمه ، به اين مباحث اشاره شده است : تعريف ، موضوع ، و وجه نياز به علم رجال ، كه مؤلّف در قسمت اخير ، اطّلاع بر اين علم را از شرايط اجتهاد مى داند .
در قسمت فوايد رجالى ، اين مباحث مورد بررسى واقع شده اند : كيفيت رجوع به علم رجال ؛
چگونگى علاج تعارض در اقوال ؛
تمييز مشتركات به همراه ذكر بعضى از مميّزات ؛
بررسى و بحث در مورد بعضى از رجال كه مورد اشتباه واقع مى شوند .
اين اسامى بر اساس حروف الفبا تنظيم شده اند .
در خاتمه ، تاريخ حيات معصومان عليهم السلام به طور مفصّل مورد بحث واقع شده است .
محمّد باقر شوشترى (م 1327 ق) ، خاتمه اين كتاب را تلخيص نموده است و محقّق تهرانى در مصفّى المقال (ص 89) ، اين تلخيص را با عنوان تلخيص خاتمة الفوائد الغاضرية فهرست نموده است .
