نيز پاره اى از دانش آموختگان او به قرار زيرند:
1. پسرش: ابومنصور شهردار,
2. محمّد بن فضل اسفرايينى,
3. ابو العلاء احمد بن محمّد بن فضل حافظ عطّار,
4. ابو موسى مَدينى,
5. ابوطاهر سلفى.
او تاريخ را بسيار پاس مى داشت و در فقه, بر مذهب شافعى بود.
مصادرى كه ذكر ابو شجاع در آنها شده است, سه كتاب را نيز بدو منسوب داشته اند كه نامبُردارترينشان: فردوس الأخبار بمأثور الخطاب المخرّج على كتاب الشهاب است. دو كتاب ديگر, تاريخ همدان ۱ و رياض الأنس لعقلاء الإنس فى معرفة أحاديث النبى(ص) ۲ هستند.
كتاب فردوس الأخبار بمأثور الخطاب, نزد اهل دانش, بسيار شهرت داشته است و بسيارى اين كتاب را به ابو شجاع منسوب دانسته و ستوده اند. ۳
خود وى موضوع كتاب و هدفش را از تأليف آن, در مقدمه اى كوتاه, چنين بيان مى دارد:
فانّى لمّا رايت أهل زماننا هذا أعرضوا عن الحديث و أسانيده, و جهلوا معرفة الصحيح و السقيم و تركوا الكتب التى صنّفها الأئمّة قديماً و حديثاً و اشتغلوا
1.العبر, الذهبى, ج۱۴, ص۱۸; مرآة الجنان, اليافعى, ج۳, ص۱۹۸; كشف الظنون, ستون۳۱۰. همچنين ياقوت حَمَوى در معجم البلدان از اين كتاب, استفاده كرده است. به عنوان نمونه, ر.ك: البلدان, ج۵, ص۴۱۱ و ۴۱۷.
2.نسخه خطّى آن, در قاهره نگهدارى مى شود: فهرست مخطوطات قاهرة, اول, ج۵, ص۶۴ و دوم, ج۵, ص۲۰۹; و هورويتز (Horovitz) نيز مطالب آن را در Msos (ج۱, ص۵۰۲) آورده است.
3.طبقات الشافعية, تاج الدين السبكى, ج۷, ص۱۱۱; طبقات الحفاظ, الذهبى, ج۴, ص۱۲۵۹; الوافى, الصفدى, ج۱۶, ص۲۱۸; شذرات الذهب, ابن العماد, ج۴, ص۲۴; مرآة الجنان, ج۳, ص۱۹۸.
