سديد الدين محمود حمصى رازى(1) ^۱

يكى از دانشمندان بزرگ و فقهاى نامى قرن ششم، سديدالدين محمود بن على بن حسن حِمصى است كه از محققين فقها و اعاظم متكلمين شيعه به شمار مى رود. چنان كه خواهيم ديد وى قريب صد سال در جهان زيسته و آثار ذيقيمتى از خود به يادگار گذاشته است. حمصى در نيمه عمر خويش يعنى در پنجاه سالگى شروع به تحصيل نمود و در آن سن و سال با پشت كار عجيب و رنج بسيار به فراگرفتن علوم متداول عصر پرداخت، و چيزى نگذشت كه آوازه علم و فضل و نبوغ و تبحرش در علوم فقه و اصول و كلام در همه جا طنين افكند، و علامه زمانه خوانده شد.

شخصيت علمى وى

دانشمند مشهور شيخ منتجب الدين رازى كه از شاگردان حمصى است در كتاب فهرست خود مى نويسد:

جعفر محجوب، تهران 1339ـ1345 ش؛ احمد منزوى، فهرست نسخه هاى خطّى فارسى، تهران 1348ـ1353 ش.
حسين نصر، علم و تمدن در اسلام، ترجمه احمد آرام، تهران 1359 ش.
سعيد نفيسى، تاريخ نظم و نثر در ايران و در زبان فارسى تا پايان قرن دهم هجرى، تهران 1363 ش.
Charles Ambrose Storey Persian Literanture: a biobiblio graphical survey, vol.II/2, London 1971.