283
بزرگان ری ج1

لكن اين جهات و علل ديگر ۱ موجب شد كه از آن ترجمه وشرح سلب اعتماد گشت.
4. شرح بعضى از احاديث كافى و از اين قسمت دو كتاب را ذكر نموده است:
الف) كتاب حثيث الفلجة فى شرح حديث الفرجة تأليف سيد بهاء الدين محمّد بن محمّد باقر حسينى مختارى از علماء اوائل قرن دوازدهم.
ب) كتاب هداية النجدين و تفصيل الجندين رساله اى است در شرح حديث جنود عقل و جهل اصول كافى.
5. مختصر كافى و آن منحصر به كتاب محمّد جعفر بن محمّد صفى ناعسى است و يك نسخه خطى آن در كتابخانه اهدائى سيد محمّد مشكات استاد دانشگاه است.
6. تحقيقاتى كه راجع به بعضى از جهات كتاب كافى شده است و از اين قسمت ده كتاب ذكر مى كند.
اينها پنجاه كتاب تمام است كه در اطراف كتاب كافى نوشته شده است كه بيشتر آنها عربى يا چاپ نشده است و ترجمه و شرح فارسى چاپ شده غير از همان دو كتابى كه در شماره 3 توضيح داديم به نظر نمى رسد.

سبك فكرو اسلوب نگارش اين كتاب

به عقيده ما در ميان پنجاه تأليفى كه درباره كتاب كافى شده است، از لحاظ شرح و توضيح مطالب و حلّ مشكلات و استدلال بر مطالب نظرى آن چهار شرح امتياز و شهرت دارد:
1. شرح صدر المتألهين معروف به ملاصدراى شيرازى است كه چاپ شده آن مقدار 500 حديث از اصول كافى است و طبق مذاق آن مرحوم احاديث و اخبار با عينك فلسفه و عرفان ملاحظه شده است.

1.مانند توجيهاتى كه در تطبيق احاديث با علوم عصر جديد دارد و ما اين موضوع را قبلا توضيح داديم.


بزرگان ری ج1
282

هدى العقول فى شرح احاديث الاصول از محمّد بن عبد على... قطيفى از علماى اوائل قرن سيزدهم است. اين كتاب خطى و در كتابخانه مدرسه عالى سپهسالار است.
2. حواشى و تعليقاتى كه تنها جملات مشكل و مبهم آن را توضيح داده است، اين حواشى بسيار است.
3. ترجمه ها و شروح فارسى كه سه تاى آنها در آن مقدّمه ذكر شده است دو كتاب آنهاخطى است و در كتابخانه اهدايى سيد محمّد مشكات استاد دانشگاه تهران است و سوّمى شرح شيخ خليل بن غازى قزوينى است كه در سال 1308 هجرى در لكنهو چاپ شده و در دو جلد است. و به قلم و سبك نگارش ديروز است.
علاوه بر اينها ترجمه و شرحى است فارسى كه اخيرا در تهران چاپ شده و ازنظر نگارش تا حدى به قلم روز و سبك جديد است لكن مترجم و شارحش در مواردى از آن كتاب عقايد خاصّى بر خلاف تحقيق علماى شيعه و اساطين فقه و حديث و فلسفه و كلام اظهار مى كند و نسبت به مفاخر شيعه بيجا مى تازد ۱ بسى تعجّب كردم، زمانى كه صفحاتى از آن كتاب را مطالعه كردم و اشتباهاتى حتى در قواعد ابتدائى صرف و نحو ديدم كه از يك مبتدى عربى آموز هم انتظار نبود و ناچار همه را حمل بر طغيان قلم نموده و گذشتم. ۲

1.در جلددوم كتابش ص ۵ـ۶ به اعلام و اساطين مذهب تشيع: شيخ مفيد، علامه حلى، مرحوم مجلسى تندى كرده و مخصوصا نسبت به شيخ مفيد جمله اى گفته است كه گمان ندارم هيچ مسلمانى آن نسبت را براى آن بزرگ دانشمند بپسندد، و در مجلد اول ص ۶۰ـ۵۶ نسبت به مرحوم صدرالمتألهين و فيض كاشانى و علامه مجلسى (رحمهم اللّه ) هم سوء تعبيراتى دارد.

2.درج ۱ ص ۱۹ در كلمه «و ما يضمر النبى» ماء موصوله را به ماء نافيه اشتباه كرده است و در ص ۱۲۱ «لم» تعليلية را «لم» نافيه خيال كرده است و در دو صفحه بعد كلمه «اعمى» افعل تفضيل ترجمه كرده است تنها در نيمى از جلد اول كتابش علاوه بر آنچه گفتيم به صفحات ۷۰ـ ۷۹ ـ ۱۰۸ ـ ۱۵۵ ـ ۱۶۳ ـ ۱۶۶ ـ ۱۷۸ ـ ۲۱۱ ـ ۲۳۹ ـ ۲۵۲ ـ ۲۶۶ مراجعه كنيد و قضاوت نماييد.

  • نام منبع :
    بزرگان ری ج1
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1382
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 108195
صفحه از 360
پرینت  ارسال به