مآخذ

ابن حجر عسقلانى، احمد بن على، لسان الميزان، بيروت، 1390 ق / 1971 م.
ابن نديم، الفهرست، به كوشش فلوگل، لايپزيگ، 1872 م.
ابوحاتم رازى، احمد بن حمدان، اعلام النبوة، به كوشش صلاح صاوى و غلامرضا اعوانى، تهران 1356 ش.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ، الزينة، به كوشش حسين بن فيض اللّه همدانى، قاهره، 1957 ـ 1958 م.
ادريس بن حسن قرشى، عيون الاخبار و فنون الآثار، به كوشش مصطفى غالب، بيروت، 1975 م.
استرن، س. م.، اولين ظهور اسماعيليه در ايران ترجمه سيدحسين نصر، مجله دانشكده ادبيات تهران، 1340 ش، س 9، شم1.
اسفراينى، شهفور، التبصير فى الدين، به كوشش محمد زاهد كوثرى، قاهره، 1374 ق/ 1955م.
بدوى، عبدالرحمن، مذاهب الاسلاميين، بيروت، 1973 م.
بغدادى، عبدالقاهر، الفرق بين الفرق، به كوشش محمد زاهد كوثرى، قاهره، 1367 ق/ 1948م.
تامر، عارف، مقدمه و حاشيه بر الرياض.
حسن، حسن ابراهيم، تاريخ الدولة الفاطمية، قاهره، 1964 م.
ــــــــــــــــــــــــــــ و طه احمد شرف، عبيداللّه المهدى، قاهره، 1947 م.
غالب، مصطفى، اعلام الاسماعيلية، بيروت، 1964 م.
قاضى عبدالجبار همدانى، اخبار القرامطة، به كوشش سهيل زكار، دمشق، 1402 ق / 1982م.
قزوينى رازى، عبدالجليل، النقض، به كوشش مير جلال الدين محدث ارموى،

حسين بن فيض الله همدانى جلدهاى اوّل و دوم اين كتاب را در قاهره (1957 و 1958 م) به طبع رسانده است. عبدالله سلوم سامرائى جلد سوم الزينة را همراه با اثر خود الغلو و الفرق الغالية، در بغداد (1392 ق / 1972 م) به چاپ رسانده است.
2. اعلام النبوة، كه پاسخهاى ابوحاتم رازى است به نظريات محمد بن زكرياى رازى و سراسر حجتهايى است در تأييد اصول و معتقدات دينى. در اين كتاب نيز مؤلّف چندان به نظريات شخصى و مذهب مقبول خويش نمى پردازد، ولى شواهدى از آيين اسماعيلى در جاى جاى اين كتاب به نظر مى رسد. اين كتاب چند بار به چاپ رسيده، از آن جمله است چاپ تهران به كوشش صلاح صاوى و غلامرضا اعوانى (1356 ش).
3. الاصلاح، كه ابوحاتم در اصلاح نظريات دوستش نسفى (صاحب المحصول) نوشته است. بروكلمان آن را الاصلاح فى التأويل مى خواند و مى گويد در شناخت قصص قرآنى است (GAL,S,I/323؛ نيز نك: ايوانف، «ادبيات»،25-26). به گفته سزگين اين اثر تفسير قرآن است بر مبناى تفكر اسماعيلى (GAS,I/573) و ظاهرا كهن ترين كتاب موجود اسماعيلى است كه كلام آن مذهب را بر مبناى فلسفه نو افلاطونى بيان كرده است (ايرانيكا، همانجا). قسمتى از ابتداى كتاب كه احتمالاً مقدمه و بخشى از آغاز متن بوده، در ادوار گذشته گم شده و از دست رفته است (ايوانف، همانجا، «مطالعاتى»، 127). نسخه اى از آن كه در 1313 ق كتابت شده، در بمبئى (مجموعه فيضى، شم 11) نگهدارى مى شود.
4. الجامع، در فقه. اين كتاب در زمان ابن نديم وجود داشته و او آن را ديده بوده است (ص 189).
5. الرجعة، كتابى است منسوب به ابوحاتم كه نشانى از آن در دست نيست (ايوانف، «ادبيات»،26؛ بدوى، 2/192).