شد. بدون شك و ترديد شيعه امامى بود و خود بدان تصريح نمود و من اين مطلب را از او شنيدم. وانگهى ارادت محض او نسبت به امام زمان (عليه السلام) آشكار است. ۱
ديدگاه دانشمندان
علامه حلّى، شهيد اول، محقّق ثانى، شهيد ثانى، شيخ حسن صاحب معالم، سيد ميرمصطفى تفرشى، قاضى نور اللّه شوشترى، شيخ حرّ عاملى، قطب الدين لاهيجى، علامه مجلسى، ميرزا عبداللّه افندى، شيخ محمد اردبيلى، شيخ يوسف بحرانى، ميرزاحسين نورى، شيخ آقا بزرگ تهرانى، سيد حسن صدر، حاج شيخ عباس قمّى، سيد محسن امين و ميرزا محمد على مدرس تبريزى، همه با عظمت و به نيكى از وى ياد نموده او را توثيق كرده اند. ۲
شهيد قاضى نور اللّه شوشترى درباره او گويد:
آنكه چرخ اعلم زمانش خواند دهر علّامه جهانش خواند
هرچه در دهر نقش دانايى استدل او را بر آن توانايى است
عقليش از قياس عقل برون نقليش از اساس نقل فزون
او چو ابر كرم به فرق جهانزير كان صدف گشاده دهان
چون كه خورشيد فضيلتش از مطلع شرح مطالع و محكمات حكتمش
1.مجموعه جبّاعى، برگ ۳۹۹، مستدرك، ج۳، ص ۴۴۷ـ۴۴۸. بند پايانى اين مطلب در مجالس المؤمنين، ج۲، ص ۲۱۳ چنين ترجمه شده است؛ «و انقطاع و بازگشت او به شيخ جمال الدين مطهر كه فقيه اهل البيت عليهم السلامبود معلوم است».
2.رك: مجالس المؤمنين، ج۲، ص ۲۱۲؛ امل الآمل، ج۲، ص ۳۰۱؛ وجيزه علّامه مجلسى، ص ۱۷۱؛ رياض العلماء، ج۵، ص ۱۶۸؛ نقد الرجال تفرشى، ص ۳۳۰؛ لؤلؤة البحرين، ص ۱۹۹؛ جامع الرواة، ج۲، ص ۱۷۸؛ مستدرك، ج۳، ص ۴۴۷؛ الحقائق الراهنه، ص ۲۰۰؛ تأسيس الشيعه، ص ۴۰۰؛ فوائد الرضويه، ص ۶۱۶؛أعيان الشيعه، ج۹، ص ۴۱۳؛ ريحانة الأدب، ج۴، ص ۴۶۵.
