261
بزرگان ری ج1

كلمه هيربذ خود به معنى معلم است، استاد پور داود در حواشى يسنا نوشته اند:
هيربد كه در اوستا ائثر پئيتى (aethra paiti) و در پهلوى ارپَت (ehrpat)شده، و در فارسى هيربد گوييم، به معنى آموزگار است. ائثر (aethra) به معنى آموزش ۱ .
پور داود مشابه اين سخن را در مقاله خويش در كتاب فريدون نيز آورده است. ۲
در تأييد اين نكته كه هيربذان وظيفه تعليم را به عهده داشتند ـ علاوه بر آنچه مذكور افتاده ـ در ونديداد نيز در نشان دادن ساعات مناسب دعا و تعليم، چنين مذكور افتاده:
در آغاز روز و پايان آن، در آغاز شب و پايان آن، بايد خرد و پارسائى را نيرو بخشيد، و به نماز و دعا پرداخت، و تعاليم هيربدان و اتروپتها را كه از قديم الايام تعليم داده اند آموخت، وسط روز و وسط شب براى خوابيدن و استراحت نمودن است. ۳
محل آتشكده رى، ظاهراً از قديم تا عهد انوشيروان در جنوب غربى رى، و از آن زمان باز در دوازده كيلومترى جنوب شرقى رى عهد ساسانى بر فراز تپه ميل بوده، كه آثار آن بدين عهد نيز باقى است. در اين حدودها آثار بناهاى كهنه فراوان است، كه از روى پاره اى از آنها مانند آثار چال ترخان ـ كه جمعى آنجا را شهرى گمان

1.يسنا، ج ۲، ص ۲۲، س ۱۳.

2.كتاب فريدون، ص ۱۰۴، س ۲۰ ستون چپ مقاله پور داود.

3.ونديداد، ترجمه دكتر موسى جوان، فر گرد ۴، بند ۴۵، ص ۱۱۰. مراد آموزش در سطح عالى است، و گرنه تعليم دينى در اوستا بر هرمزدا پرستى واجب است، و در اين مورد دستور بند ۴۴ همين فر گرد در همين صفحه چنين است: «از مزدا پرستان، خواه برادر و خواه دوست، هرگاه يكى به ديگرى نياز آورد، و وام نقدى طلب نمايد، و يا زنى را خواستگارى كند، و يا تعليمات دينى بخواهد، بايد به وى وام دهند، و يا زن به نكاح وى آورند، و يا كلام مقدس به او بياموزند».


بزرگان ری ج1
260

معلمى و طبابت و منجمى و سالنامه نگارى را نيز بر عهده داشتند، و پير نيا در ايران باستان و ايران قديم در باب مغها ذكر كرده: «بسيارى از آنها طبيب و مدرس و معلم و منجم و سالنامه نگار بودند...» ۱ .
گيرشمن، ايران شناس معروف در بيان اعمال مغان، ايشان را ضمناً مربّى جوانان و مسؤول تربيت آنان دانسته است ۲ . اصولاً در قديم نام مغان، با دانش و حكمت مترادف بوده و ماژ و مغ و ماگوش مفهوم دانشور و خارق العاده داشته است ۳ ، و بدان روزگار معارف و علوم از دين جدا نبوده، و اوستا جملگى علوم زمان را از طب و نجوم و مسائل اجتماعى و فلسفه و جغرافيا و تاريخ و غيره در برداشته ۴ ، و همه اينها به وسيله مغان تعليم مى شده است.
مركز اين تعليم در رى ـ بنابراين اصل كلى كه: معمولاً در قديم معارف و اصول و آداب مذاهب در اماكن مقدس و معابد و پرستشگاهها تدريس و تعليم مى شد ـ همان محل آتشكده رى يا ضمائم و متعلّقات آن بوده است، و دليل ديگر آن اينكه هيربذان كه رؤساى آتشكده ها و خادم آتش بودند، وظيفه تعليم را نيز به عهده داشتند.
در اين باب، كه رئيس آتشكده را هيربذ مى گفتند، در تاريخ ايران قديم در ذكر مراتب روحانيت درج افتاده: «... بالاتر از مغها مؤبذان يا رؤساى مغها و هيربذان يا رؤساى آتشكده ها...» ۵ .
در كتاب السامى فى الأسامى ذكر شده:«الهربذ خادم آتشكده...» ۶ .

1.تاريخ ايران باستان، ج ۳، ص ۲۶۹۱ ؛ ايران قديم، ص ۱۴۶، س ماقبل آخر.

2.تاريخ گيرشمن، ترجمه فارسى، ص ۱۴۸.

3.تمدن هخامنشى، ج ۱، ص ۲۹۴

4.تاريخ ايران قديم، ص ۲۱۴، س آخر. نيز: ايران باستان، ج ۲، ص ۱۵۱۶.

5.تاريخ ايران قديم، ص ۲۱۰، س ۳.

6.السامى فى الأسامى، ص ۱۳، س آخر.

  • نام منبع :
    بزرگان ری ج1
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1382
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 119173
صفحه از 360
پرینت  ارسال به