1.فهرست منتجب الدين، ص ۱۰ـ۱۱.

2.معالم العلماء طبع آقاى اقبال، ص ۱۰۴.

3.مؤلف روضات الجنات در ترجمه احوال محسن بن الحسين بن احمد خزاعى عمّ پدر ابوالفتوح رازى (ص ۵۴۲) احتمال داده كه آن كس كه منتجب الدين شرح حال او را به عنوان ذيل مذكور داشته (ص ۸) الشيخ زين الدين ابوالحسن على بن محمد الرازى المتكلّم استاد علماء الطائفة فى زمانه و له نظم رائق فى مدايح آل الرسول و مناظرات مشهورة مع المخالفين و له مسائل فى المعدوم و الأحوال و كتاب الواضح و دقائق الحقائق شاهدته و قرأت عليه با على بن محمد پدر ابوالفتوح رازى يكى باشد. راقم سطور گويد اين احتمال صاحب روضات بغايت بعيد به نظر مى آيد چه اگر چنين مى بود منتجب الدين بدون شك متعرّض اين علقه قرابت بين صاحب ترجمه و استاد خود ابوالفتوح رازى مى شد، وانگهى نيفزودن نسبت خزاعى بر نام صاحب ترجمه و سكوت ساير مؤلفين رجال از قبيل امل الآمل و مستدرك الوسائل و تنقيح المقال از ذكر اين فقره با آن كه همه متعرض ترجمه حال اين على بن محمّد الرّازى المتكلّم شده اند همه قراين واضح بر ضعف و بى اساسى اين احتمال است.

1.تعصّب مفرط ذهبى نسبت به شيعه و هرچه راجع به شيعه است معروف است و هرجا در مؤلّفات او ذكرى از ايشان به ميان مى آيد غالبا با جمله لا بارك اللّه فيهم يا لا رعاهم اللّه و نحو ذلك، همراه است، و اين ملاحظه او در اين جا نيز از جنس همان تعصبات بارد قبيح او است، و سخافت اين سخن يعنى نسبت دادن امامى از ائمّه مشهور مسلمين را به كينه نسبت به اسلام محض براى آن كه وى شيعه بوده و به مرويّات مخالفين وقعى نمى نهاده واضح تر از آن است كه محتاج به ردّ و ابطالى باشد.

2.لسان الميزان، ابن حجر، ج ۳، ص ۴۰۴ـ۴۰۵.

3.كذا فى الاصل يعنى در فهرست منتجب الدّين و صواب فى مناقب فاطمة الزّهراء است چنان كه خود ابوالفتوح رازى در ج ۱، ص ۵۶۱، بدان تصريح كرده و عن قريب عين عبارت او نقل خواهد شد.