302. على بن احمد بن على بن يوسف، ابو الحسين ورامينى رازى
وى از محمد بن منصور بن ابى الجهم روايت كند، به سال 377 در غزايى به قزوين رفت، خليل حافظ از وى روايت كند.
303. على بن احمد بن على خراز رازى
وى متكلمى جليل القدر و شيعى مذهب، و در كلام صاحب تصانيف بود، و به فقه آل نبى انسى بسيار داشت، و در رى بزيست و در همان شهر در گذشت، سال ولادت و وفاتش معلوم نشد.
304. على بن احمد بن مكى، حسام الدين ابوالحسن رازى
وى فقيه حنفى بود، چندى در ايام نور الدين محمود در حلب بزيست، سپس به دمشق آمد و آنجا ساكن شد. از مؤلفاتش خلاصة الدلائل و سلوه الهموم است، و در دمشق به سال 598 در گذشت. مسند ابى حنيفه نيز يكى از تأليفات او است كه دست نوشته اى از آن در كتابخانه احمد ثالث در استانبول موجود است.
305. على بن بخار، ابوالحسن رازى
وى به بغداد رفت، و در آنجا جمعى از وى در دار القطن كتابت حديث كردند.
