337. عمر بن حسين بن حسن، ضياء الدين ابوالقاسم رازى
وى خطيب رى و پدر فخرالدين رازى و فقيه شافعى است. از آثارش غاية المرام فى علم الكلام در دو مجلد است، وى تا سال 559 در قيد حيات بود.
338. عمر بن حسين بن عبد الرحيم زعفرانى رازى
وى از فرزندان رؤساى زعفرانيه رى است، و به سال 564 در قزوين از قاضى عطاءاللّه بن على استماع حديث كرد.
339. عمر بن حسين خرمابادى، ابو حفص رازى
خرّماباد از ديه هاى رى بوده است و ابو حفص از آنجا است. وى خطيب جامع اصحاب حديث در رى بود، و ابو طاهر سلفى از وى روايت كند. سلفى ولادتش را از قول خود وى در حدود سال 442 نقل كرده است.
340. عمر بن العلاء رازى
وى از مردم رى و قصاب بود، و به هنگام خروج سنباد در ايام منصور با وى بجنگيد، جمهور (در بعضى نسخ جهور) بن مرار عجلى وى را به نزد منصور برد.
منصور به او منزلت بخشيد، و والى طبرستانش گردانيد. به عهد مهدى نيز عمل
طبرستان داشت. وى صاحب جوسقى در رى بود، كه ذكرش در رى باستان (ج 1، ص 259) آمد. سال مرگ عمر در حدود 165 بود.
