345. مولانا عنايت رازى
وى از ملازاده هاى رى در آغاز دولت صفويان بود، و به تجارت اشتغال داشت، و شعر نيز مى سرود؛ اين مطلع از او است:
مرا تو ديده و از ديده هم عزيزترىچه ديده اى كه بر احوال من نمى نگرى
346. امير عنايت اللّه رازى
شاهزاده سام ميرزا در تحفه سامى از او بدين گونه ياد كرده است:«متولى مزار امامزاده عالى مقدار سيد عبدالعظيم است كه در شهر رى است».
پيش از توليت شعر مى گفت؛ و اين رباعى از او است:
بيت
اى دل طلب وصال جانان نكنىتامحنت هجر بر خود آسان نكنى
تاپا ننهى ز ورطه عقل برونسر منزل خويش كوى جانان نكنى
در اين خبر چنان كه مشهود است، از رى به وصف «شهر» ياد شده، و معلوم مى شود كه در آغاز قرن دهم - كه دولت صفويان بر روى كار آمد - رى هنوز بدان پايه آباد بوده كه صورت شهر داشته است.
347. عيسى بن ماهان، ابو جعفر رازى
وى به روايت منهج المقال و نقد الرجال و جنة النعيم از اصحاب حضرت صادق عليه السلام بوده است. در تاريخ بغداد و شذرات الذهب نيز ذكر عيسى بن
ماهان ابوجعفر رازى به چشم مى خورد، كه از عطاء بن ابى رباح و ربيع بن انس خراسانى روايت كند، و شعبه و جرير و وكيع از وى روايت حديث كنند، و حج بسيار به جا آورد، و به سال 161 در رى در گذشت. به روايت ابن سعد در طبقات اصل وى از مرو بوده است، و در بغداد و كوفه حديث بگفت.
