424. محمد بن خلف، ابوبكر رازى
وى از علماى شيعى مذهب رى و متكلمى جليل بوده است، و نجاشى در احوالش نوشته:«احمد بن خلف ابوبكر الرازي، متكلّم جليل من أصحابنا، له كتاب في الإمامة».
احوالش در منهج المقال در دو مورد، و نيز در نقد الرجال درج افتاده؛ در منهج المقال در مورد دوم ذكر شده كه، ظاهرا وى از رجال ابو محمد عسكرى عليه السلامبوده است.
425. محمد بن سعيد بن سابق رازى
او محدث قزوين بود، و از ابو جعفر رازى و طبقه وى روايت كند، و به سال 216 در گذشت.
426. محمد بن سليمان بن حسن بن جهم بن بكير، ابوطاهر رازى
وى از دانشمندان شيعه است، و به سال 301 در گذشت. كتاب الآداب و الموعظة، و كتاب الدعاء از تأليفات او است.نسبت وى در هدية العارفين و معجم المؤلفين «رازى»، و در نقد الرجال «زرارى» درج آمده، و چنين اختلافى در نسبت على بن سليمان حسن بن جهم نيز وجود دارد. اصولاً متحمل است نسبتهاى «زرارى» در پاره اى از منابع در اثر بى دقتى كاتبان به صورت «رازى» نوشته شده
باشد، ليكن چون اثبات اين دعوا در منابع متعدد ظاهراً به سادگى امكان پذير نمى نمايد، به رعايت نسخ، نام آنها در اين كتاب درج آمد.
