حرف ى

521. يار على طهرانى

وى نيز در آغاز دوره صفويه از طهران برخاست، و در اوائل حال به شيراز رفت و دير گاهى به اكتساب فضائل سرگرم بود، و در طب وقوفى به هم رسانيد و به معالجت پرداخت، و شعر نيز مى گفت.اين مطلع از او است:
اى دل روشن عشق زپروانه بياموزجان دادن از آن عاشق ديوانه بياموز

522. يحيى بن ابى بكر، ضرير رازى

وى از رجال شيعه و از اصحاب امام هادى عليه السلام بود، و به ضرير شهرت داشت.

523. يحيى بن ابى العلاء رازى

وى از اصحاب حضرت امام باقر عليه السلام بود، و صاحب كتاب است.

518. هشام بن عبداللّه رازى

وى فقيه حنفى و از عالمان بنام رى بوده است، و دروازه هشام آن شهر - كه در مشرق قرار داشته و از آنجا به خراسان مى رفته اند - ظاهرا به نام او است. نبذى از احوال وى در رى باستان (ج 1، ص 261-263) در شرح دروازه هشام، و 434، 437 در ذكر گورخانه شيبانى و هشام در رى ثبت افتاده است.

519. هشام بن مثنى رازى

وى از شيعيان رى و از اصحاب حضرت صادق عليه السلام بوده است.

520. همدمى رازى

وى از گويندگان قصبه طهران در اوائل عهد صفويان بود، و به عصارى اشتغال داشت؛ اين مطلع از او است:
آه كز ديدن او گريه بر آورد مراآخر اين گريه بلائى به سر آورد مرا