51. ابو يحيى ابن ابى يحيى رازى
مجهول و از اصحاب امام صادق(ع) است.
52. اثنا عشرى، حاج آقا حسين
مرحوم مبرور عالم جليل و مفسر نبيل آقاى حاج آقا حسين اثنا عشرى فرزند سيد عابد و زاهد حاج سيد حاج آقا (رحمة الله عليهما) اين بزرگوار قبر شريفش در نزديكى درِ حرم مطهّر واقع است (در قسمت شرقى رواق به فاصله دو متر از در حرم).
عالمى بود جليل كه در امر به معروف و نهى از منكر كوتاهى نمى كرد. در شهر رى از محبوبيت خاصى برخوردار بود و همگان او را از صميم دل دوست داشتند. در شهر رى در خانواده يكى از بزرگان و معتمدين آستانه در سال 1318 ق به دنيا آمده و پس از طى دوران كودكى و پايان تحصيلات فارسى و فراگرفتن زبان فرانسه و احراز مقام دبيرى، به تحصيل علوم قديمه در مدرسه محمّديه تهران پرداخت.
پس از خواندن مقدمات در عصر مرحوم آيه اللّه حايرى به قم مهاجرت نمود و چندى در مدرسه رضويه سكونت داشت و بعد به مدرسه فيضيّه منتقل شد و از محضر مراجع بزرگ و مدرسّين حوزه مانند آية اللّه مرعشى نجفى و آيه الله حجت و حاج سيد محمد تقى خونسارى استفاده نمود. در سال 1363 ق به وطن برگشت و تا پايان عمر در آنجا به اقامه جماعت و تبليغ احكام و تفسير قرآن و نشر اخبار و احاديث اشتغال داشت. عالمى بود منزوى كه به زيور زهد و ورع آراسته و به لباس تقوا و صلاح پيراسته و به كرامت نفس و مناعت طبع موصوف و متعصّب در برابر
منكرات بود و از نهى آن دريغ نمى داشت.
در وفيات روزهاى عزا و شهادت ائمه معصومين عليهم السلام بعد از پايان نماز جماعتش مؤمنين را در حال نوحه خوانى و عزا حركت داده و به آستانه مباركه مشرف و با خواندن مرثيه سوگوارى نموده و خود گريسته و مردم را در مصيبت اهل بيت مى گريانيد.
در برابر اجداد گرامى اش بى ريا و بى آلايش و بااخلاص و صفا بود تا در شب پنجشنبه پنجم ماه شعبان 1384 ق كه به مناسبت ولادت حضرت على بن الحسين عليهماالسلام پس از پايان نماز جماعت با حالت كسالت منبر رفت و بعضى از دوستان و ارادتمندانش اظهار كردند حال شما مقتضى نيست منبر رويد، گفت: مى خواهم تا آخرين نفس به وظيفه ام عمل كنم. چند جمله اى بيش نگفته بود كه به عارضه سكته قلبى مبتلا و او را تا از منبر پايين آوردند درگذشت.
روز پنجشنبه پنجم ماه شعبان با تجليل فراوان و تشييع باشكوهى به آستانه آوردند و به خاك سپردند. از آثار او است: 1. تفسير اثنا عشرى، 2. اربعين حسينيه كه به طبع رسيده است.
