57. احمد بن حسن، ابوعلى رازى

وى از اماميان رى و ظاهرا از مشايخ اجازه بوده است، و از ابوالحسين اسدى روايت كند، و تلعكبرى نيز از او روايت كند. شيخ طوسى نام او را در كتاب رجالبياورده است.

58. احمد بن حسن بن احمد، ابوالعباس خطيب رازى

نام وى در التدوين رافعى درج آمده، كه به سال 376 در قزوين از پدرش، از جدش، از پدرش حديث مى گفت.

59. احمد بن حسن بن بندار، ابوالعباس حافظ رازى

رافعى نام وى را در التدوين بياورده است، و از محمد بن اسحاق بن عباد استماع حديث كرد، و خليل حافظ از وى روايت كند.

60. احمد بن حسن بن حيدره رازى

نام وى در تاريخ بغداد درج آمده، و در آن شهر از محمد بن ايوب رازى روايت حديث مى كرد.

54. احمد بن ابراهيم، معروف به علاّن كلينى رازى

وى عالمى شيعى و از كلين فشافويه رى، و از منسوبان محمد بن يعقوب كلينى بوده است، و نامش در كتب رجال شيعه درج آمده است.

55. احمد بن ابراهيم نرمقى رازى

وى اهل ديه نرمق (يا نارمك كنونى) بوده است، و از سهل بن عبد ربّه سندى روايت حديث كند، و محمد بن مرزبان آدمى شيرازى از وى روايت كند.

56. احمد بن اسحاق رازى

در كتب رجال شيعه، رازى مطلق وى است، كه ثقه و عدل و از اصحاب ابوالحسن ثالث على بن محمدالهادى عليهم السلام امام دهم بوده است. برخى وى را از وكلاى قائم عليه السلام دانسته اند. او را نزد محدثان و فقيهان شيعه منزلتى عظيم است.