86. احمد بن محمد بن حسين حافظ، ابوالعباس بصير رازى ضرير
وى را از اركان حديث دانسته اند، و خطيب توثيقش كرده است. از عبدالرحمن بن ابى حاتم روايت كند. در نيشابور از ابوحامد بن بلال و گروهى ديگر استماع حديث كرد. به قزوين و بخارا و نيشابور و بغداد سفر كرد. اين محدث كور از مادر بزاد، اما هوش سرشار داشت. وى به سال 399 درگذشت.
ابوالقاسم ازهرى و محمد بن عبدالملك بن بشران و سليم رازى از وى روايت كنند.
87. احمد بن محمد بن حمزه، فرائضى رازى
وى به بغداد از ابوالعباس اصم نيشابورى حديث بگفت، و يوسف بن عمر قواس از او روايت كند.
88. احمد بن محمد بن دراج، ابوجعفرالقطان رازى الاصل
وى از حسن بن عرفة و ابويحيى محمد بن سعيد بن غالب ضرير عطّار روايت حديث كند، و ابوحفص بن شاهين و عبداللّه بن احمد بن عبداللّه تمّار از او روايت كنند.
89. احمد بن محمد بن سليمان، ابوغالب رازى
وى از عالمان شيعى مذهب رى، و شيخ اين فرقه در عصر خويش بود. او را
تأليفاتى بوده است، مانند التواريخ كه قريب هزار ورقه از آن نوشته شد ولى ناتمام ماند، و ادعيه السفر و الافضال. وى به سال 368 درگذشت.
