177. حسين بن يزيد نَوفَلى
از اصحاب امام رضا(ع) است. وى شاعر و اديب و تمام عمر خود را ساكن رى بوده و همان جا مدفون گرديده است. عده اى از قمى ها مى گويند كه وى در آخر عمرش غالى شد؛ ولى روايتى از او كه بر اين مطلب گواه باشد، وجود ندارد. كتابهاى اوست: التقية و السنة.
178. مولانا حسين رازى
وى از شاعران رى در آغاز عهد صفويان بوده است، و خط نستعليق را بالنسبه خوش مى نوشت؛ اين مطلع از او است:
كى نسبت قد تو به شمشاد توان كردصد سرو به بالاى تو آزاد توان كرد
179. حفص بن عمر مهرقانى رازى
وى از مردم مهرقان رى بوده است، و از عبدالرحمن بن مهدى و يحيى بن آدم و جمعى ديگر روايت كند. و ابوحاتم رازى از او روايت كند. وى را عالمى صدوق دانسته اند. گمان مى رود وى همان ابوعمر مهرقانى - كه نامش گذشت - باشد.
180. مولانا حقى
وى در ولايت رى در يكى از مزارات مشغول بود، و از شاعران آغاز عهد صفويان به شمار مى آمد؛ اين مطلع او را است:
لعل لبت كه راحت جانست و كام عمريكدم به كام از او نرسيدم تمام عمر
