200. سحرى طهرانى رازى
وى از معاصران صفويه بوده، و به زبان محلى طهرانى اشعار بسيار داشته است، و از آن جمله است:
كَى بُو كه همچو دسته گل، گل ديم من زدر دراهم شَوِ غم بپا بشُو، هم روز بد بسر درا
طفلى خورده خون ما كه، اگر لَوْودهانشاماچ كنى هزارجا، شير بجه شكر درا
201. سعدبن ابى طالب بن عيسى، معين الدين ابوالمكارم (نجيب رازى)
نام وى در كتاب النقض در رديف متبحّران علما از متأخران درج آمده، و شيخ منتجب الدين نيز احوال وى را به اختصار در فهرست بياورده است.
او را مؤلفاتى چند همانند سفينه النجاة فى تخطئه البغاة و كتاب علوم العقل و غيرهما بوده است.
202. سعدبن احمدبن عبدالعزيز، ابوالمعالى اديب رازى
در كتاب مقدمه نقض، به نقل از ابن الفوطى درج آمده:
الكافى ابوالمعالى سعدبن احمد... ذكره الوزير ابوسعد الآبى فى تاريخ الرى الذى صنفّه و قال: «كان من بيت رياسة».
