271. عبداللّه بن حسن بن ايوب بيلى رازى

وى از زاهدان ديار رى بود، و از سَهْل بن زَنْجَلَة و غيره استماع حديث كرد، و ابو عمرو بن نُجَيد از او روايت كند. نام وى را سمعانى در الانساب و ياقوت در المشترك و معجم البلدان در ذكر قريه بيل آورده اند.

272. عبداللّه بن داهر بن يحيى، ابو سليمان (يا ابو يحيى)، رازى

وى به احمرى معروف بود، و به بغداد رفت، و از پدرش و عبداللّه بن عبدالقدوس حديث بگفت. احمد بن على خرّاز و فضل بن سهل اعرج و ديگران از او روايت كنند.
گويند نام پدرش محمد، و داهر لقب وى بوده است.

273. عبداللّه بن سعد بن عثمان، ابو عبدالرحمن دشتكى رازى

وى از دشتك رى بود، و از پدر خويش سعد و مقاتل بن حيّان روايت كند، و پسرش عبد الرحمن بن عبداللّه و محمد بن حميد رازى از وى روايت كنند. سمعانى و رافعى نام پدر او را سعد نوشته اند ولى ياقوت سعيد ذكر كرده است. احوال پسرش عبدالرحمن در سابق گذشت.

274. عبداللّه بن عبدالعزيز، ابو محمد خوارى رازى

نام وى در التدوين درج آمده، و به سال 419 در قزوين بوده است.

269. عبداللّه بن احمد رازى

تفرشى در نقدالرجال آورده كه، نجاشى در ترجمه محمدبن احمدبن يحيى وى را به ضعف نسبت داده است.

270. عبداللّه بن جعفربن محمدبن موسى بن جعفر، ابومحمد دوريستى رازى

ياقوت در ذيل دوريست (درشت) رى در معجم البلدان آورده:
ابومحمد دوريستى، كه خود را از فرزندان حذيفه يمان، از صحابه حضرت رسول مى داند، بدانجا منسوب است، و از فقيهان شيعه اماميه است، و به سال 566 به بغداد در آمد، و چند گاهى در آنجا بزيست، و از نياى خويش، محمد بن موسى، در اخبار ائمه اثناعشر حديث گفت، و از بغداد به شهر خود بازگشت، و شنيدم كه اندكى پس از سال 600 در گذشت.
شيخ منتجب الدين در فهرست خويش وى را توثيق كرده و ستوده است ، و شيخ حر عاملى در امل الآمل نوشته:
عبداللّه بن جعفر...كان عالما فاضلاً صدوقاً...يروى عن جدّه ابى جعفر محمد بن موسى بن جعفر عن جدّه ابى عبداللّه جعفر بن محمد الدوريستى عن المفيد.