141
بزرگان ری ج2

302. على بن احمد بن على بن يوسف، ابو الحسين ورامينى رازى

وى از محمد بن منصور بن ابى الجهم روايت كند، به سال 377 در غزايى به قزوين رفت، خليل حافظ از وى روايت كند.

303. على بن احمد بن على خراز رازى

وى متكلمى جليل القدر و شيعى مذهب، و در كلام صاحب تصانيف بود، و به فقه آل نبى انسى بسيار داشت، و در رى بزيست و در همان شهر در گذشت، سال ولادت و وفاتش معلوم نشد.

304. على بن احمد بن مكى، حسام الدين ابوالحسن رازى

وى فقيه حنفى بود، چندى در ايام نور الدين محمود در حلب بزيست، سپس به دمشق آمد و آنجا ساكن شد. از مؤلفاتش خلاصة الدلائل و سلوه الهموم است، و در دمشق به سال 598 در گذشت. مسند ابى حنيفه نيز يكى از تأليفات او است كه دست نوشته اى از آن در كتابخانه احمد ثالث در استانبول موجود است.

305. على بن بخار، ابوالحسن رازى

وى به بغداد رفت، و در آنجا جمعى از وى در دار القطن كتابت حديث كردند.


بزرگان ری ج2
140

298. على بن ابراهيم وراق رازى

به نقل تفرشى در نقدالرجال شيخ صدوق نام وى را در عيون الأخبار بياورده است. او از تلامذه سعد بن عبداللّه بوده است.

299. على بن ابى بكر أسفيذنى رازى

وى محدث و اهل ديه أَسفيذن رى بوده است، و از حمّاد بن يحيى از قتاده از انس بن مالك از حضرت رسول صلى الله عليه و آله روايت كرد، كه: «مَن حُوسِبَ عُذّبَ».
حسن بن على بن حارث همدانى از وى روايت كند.

300. على بن ابى طالب، رشيد الدين خيارى رازى

وى از عالمان شيعى مذهب رى، و فقيهى فاضل بوده است، و نظمى لطيف دارد.

301. على بن احمد بن ابراهيم بن ثابت، حافظ ثقه ابوالقاسم ربعى رازى

وى به بغداد رفت و از محمد بن يوسف بن النضر هروى و عمر بن سهل بن
اسماعيل حافظ و ديگران حديث بگفت، و در رى به سال 379 در گذشت.

  • نام منبع :
    بزرگان ری ج2
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1382
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 152799
صفحه از 271
پرینت  ارسال به