177
بزرگان ری ج2

385. محمد بن ابراهيم، علّان كلينى رازى

وى عالمى شيعى و از رجال قرن سوم و از كلين فشافويه رى بوده است، و ارباب رجال شيعى او را به وصف «خير» ستوده اند.

386. محمد بن ابى بكر بن عبدالقادر، زين الدين، ابو عبداللّه حنفى رازى

وى از فقهاى حنيفه و مفسر و اديب و لغوى و صوفى بوده است. مصر و شام را بديد و به سال 666 به قونيه بود. وى عم شهاب الدين محمود بن عبدالقاهر است. وى را مؤلفات زياد است مانند مختار الصحاح در لغت كه اول رمضان سال 660 از تأليف آن فراغ يافت، و شرح المقامات الحريريه، و حدائق الحقائق در تصوف و غير اينها. وفات وى بعد از سال 666 اتفاق افتاد.

387. محمد بن ابى الحسن بن هموسه، افضل الدين ورامينى رازى

وى فقيهى شيعى و واعظى فاضل بوده است.


بزرگان ری ج2
176

381. محمد بن ابراهيم بن حبيب، ابو ايوب فوراردى رازى

وى از ديه فوراردى رى است، و از شيبان بن فروح و عبد الاعلى بن حمّاد و تنى چند ديگر روايت حديث كند.
گويا سلم بن منصور مقرى فوراردى مذكور در لسان الميزان به نقل از تاريخ رى منتجب الدين ابوالحسن بن بابويه نيز از همين ديه است.

382. محمد بن ابراهيم بن زياد بن عبداللّه ، ابو عبداللّه طيالسى رازى

وى عالمى جوّال و كثير السفر بوده است، و به بغداد و مصر و طرسوس و كرمانشاه حديث بگفت و عمرى دراز بيافت. از ابراهيم بن موسى فراء، و محمد بن حميد رازى و ديگران روايت حديث كرد، يحيى بن محمد بن صاعد و حسن بن محمد بن شعبه از او روايت كنند.

383. محمد بن ابراهيم بن محمد بن عبدالعزيز، ابو جعفر حنفى رازى

وى شيخ حنفيان و مدرس ايشان در موصل بوده است، و به اربل ترددى داشت.
كتب الفرائض، الفقه، النورى فى مختصر القدورى از مؤلفات او است. و به سال 615 در موصل در گذشت.

384. محمد بن ابراهيم بن محمد، ابو عبداللّه قصار رازى

احوال وى در تاريخ بغداد آمده است، و ابوالقاسم ابن ثلاج ذكر مى كند كه وى براى او از حسن بن على بن زياد به سال 323 حديث بگفت.

  • نام منبع :
    بزرگان ری ج2
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1382
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 152973
صفحه از 271
پرینت  ارسال به