29. ابوطيب رازى
وى از متكلمان بنام شيعه است، و در فقه و امامت داراى مؤلّفاتى است، و ذكرش در فهرست كتب شيخ طوسى بدين گونه به چشم مى خورد:
ابوالطيّب الرّازى من جلّة المتكلّمين، له كتب كثيرة فى الإمامة والفقه و غيرهما من الأخبار، وله كتاب زيارة الرّضا عليه السلام و فضله و معجزاته نحوّ من مأتى ورقة.
ذكر وى در بسيارى از منابع ديگر شيعه نيز آمده است.
30. ابوالعباس دولابى رازى
محمد بن موسى بن على بن عيسى بن داود بن حيان بن خبيب خلاّن معروف به دولابى رازى. دولاب يكى از دهات رى بوده كه اكنون در شرق تهران واقع و وصل به شهر شده، ميدانها و خيابانها دارد.
او را از ثقات محدثين اهل سنت شمرده اند. از دولاب رى به بغداد عزيمت نموده و به گفتن حديث پرداخته و خودش نيز از گروهى استماع حديث نموده كه از آنها است: اسحاق بن ابراهيم معروف به لؤلؤ و محمد بن عبدالملك بن زنجويه و عمر بن شيبه و محمد بن اسحاق بانى و حميد بن ربيع.
جمعى نيز از او روايت كرده اند كه از آنهاست: محمد بن مظفر و قاضى جراحى و ابوالحسن دارقطنى و يوسف بن عمر قواس.
احمد بن على خطيب بغدادى گويد: در كتاب ابو عمرو بن جابر ديدم به خط او كه نوشته بود: ابوالعباس خلال دولابى در روز چهارشنبه شانزدهم ماه رمضان سال 323 در باب ديزج وفات نموده.
