130. جعفربن محمدبن حسن بن زياد، ابويحيى زعفرانى رازى
وى از پيشوايان علم تفسير بوده است. سيوطى او را به وصف «صدوق، ثقة» بستوده است. از سهل بن عثمان عسكرى و على بن محمد طنافسى و جمعى ديگر روايت حديث كند، و اسماعيل صفار و ابوسهل بن قطان و ابوبكر شافعى از او روايت كنند؛ به سال 279 درگذشت.
131. جعفربن محمدبن موسى بن جعفر، ابومحمد دوريستى رازى
خاندان دوريستى همه اهل فضليت و از عالمان شيعى مذهب رى بوده اند، و از آنان يكى نيز اين دانشمند است. وى نوه ابوعبداللّه دوريستى سابق الذكر است. همزمان با خواجه نظام الملك بود، و نظام الملك با آن جلالت قدر ـ با آنكه شافعى مذهب بود ـ در مجلس درسش حضور مى يافت، و از افاداتش بهره مند مى شد، صاحب النقض گفته:
...در هر هفته نظام الملك از شهر رى به دوريست رفتى، و از خواجه جعفر استماع كردى و بازگشتى از غايت فضل و بزرگى او، و آن خاندانى است به علم و عفت و ورع و امانت مذكور خلفا عن سلف....
132. جعفربن يحيى بن علاء، ابومحمد رازى
وى و پدرش هر دو از دانشمندان شيعى مذهب رى و ثقه بوده اند. پدرش يحيى از حضرت صادق عليه السلام روايت مى كند. يحيى قاضى رى بود.
