آرى ، در يك چنين محيط حساس و پرخفقان و در سحرگاه يكى از روزها يعنى هنگام طلوع فجر نورى در خانه كوچك امام على بن الحسين عليهماالسلام در مدينه ، محله بنى هاشم درخشيد ، و ولادت نوزادى را بشارت داد ۱ و اين نور بعدا نه تنها دلهاى تاريك و مأيوس و ياخانه ها و كوچه ها و قريه ها و شهرها و بازداشت گاه ها و زندانهارا روشن ساخت ، بلكه اين اشعه از فراز قرون و اعصار گذشت ، و براى هميشه چون مشعلى تابناك و جاويد در قلب انقلابيون مسلمان درخشيدن گرفت و به قوت روشنايى خود راه تاريك و پر پيچ و خم نهضت هاى اصيل اسلامى را منور ساخت .
رؤياى امام چهارم
«ابو حمزه ثمالى » يكى از ياران وفادار و نزديك امام چهارم عليه السلام است و دعاى مفصل معروف ابى حمزه ثمالى را از امام آموخت ، او يكى از رجال برجسته علم و حديث و از فقهاى عاليقدر اسلام به شمار مى رود ۲ و بسيار مورد علاقه امام چهارم عليه السلام بود .
ابو حمزه ثمالى مى گويد: ۳
سالى عازم زيارت خانه كعبه شدم و از آنجا به مدينه مشرف شدم تا خدمت مولايم امام سجاد عليه السلام برسم و تجديد عهد و عرض ارادتى كنم ، به همين منظور به خانه امام رفتم و در زدم ، پس از اِذانِ ورود در اطاقى نشستم ، امام نزد من آمد ، و پس از سلام و احوالپرسى و اندكى وقت ، حضرتش با حالتى صميمانه لب را به سخن گشود و فرمود:
ابا حمزه ، خوابى ديده ام برايت تعريف كنم ، خواب ديدم مثل اينكه داخل بهشت هستم و در آن جا از همه نعمتهاى بهشتى برخوردار بودم ، از جمله حوريه اى زيبا
1.تاريخ ابن عساكر ، ج ۶ ، ص ۱۵ .
2.الكنى والألقاب ، ج ۲ ، ص ۱۳۲(ثمالى) .
3.البته اين داستان با تغييراتى در عبارت قريب به همين مضمون به نام عمر الجعفرى نيز روايت شده است و روايت ابى حمزه نيز با تغييرات ديگرى درآمده است و اين اختلاف در روايات ضرر به اصل بحث نمى زند ، لذا ما از ذكر آن خوددارى مى كنيم .
