وعده سول خدا صلى الله عليه و آله و ائمه اطهار عليهم السلام را جامه عمل بپوشاند .
اكنون كه شيعيان و بزرگان عراق پشتيبانى بى دريغ خويش را نسبت به او اعلام داشته اند ، حال ديگر نوبت زيد عليه السلام است كه آرزوى ديرينه خود ، يعنى پيروزى بر دشمنان حقّ و يا شهادت در راه خدا را ، محقّق گرداند؛ يا مرگ با عزّت يا زندگى با شرافت اين تنها راه اوست .
آرى ، زيد بن على عليهماالسلام تصميم نهايى و قطعى خود را گرفت و به پيروان خود صريحا فرمود: من آماده نبرد در راه خدا مى باشم .
زيد بن على عليهماالسلام در ماه شوّال سنه 120 ه ق به قصد قيام و نهضت بر ضد دستگاه بنى اميّه وارد كوفه شد . او براى موفقيّت كار خويش و حفاظ جان خود و يارانش و خنثى كردن توطئه هاى عمال حكومت براى درهم شكستن نهضت ، مخفيانه و با احتياط و تدبير وارد كوفه شد.
در اين ايّام ، يوسف بن عمر ، استاندار كوفه در حيره ۱ به سر مى برد و مردى به نام حكم بن صلت را معاون و جانشين خود قرار داده بود .
زيد عليه السلام مدّت پنج ماه در كوفه و بصره ، مردم را به نهضت و قيام و بيعت با خود دعوت مى كرد ، و مردم فوج فوج و گروه گروه به محل سكونت وى مى رفتند و با او بيعت مى كردند و دست وى را به عنوان كمك و پشتيبانى او مى فشردند ۲ . او هنگام بيعت هدف خود را چنين بيان مى كرد:
من شما را به كتاب خدا و سنّت رسول خدا صلى الله عليه و آله دعوت مى كنم كه به آن عمل كنيم و با ستمگران و ظالمان نبرد كنيم و از مظلومان و ستمديدگان دفاع نماييم و حقوق از دست رفته خويش را باز يابيم و ثروت مسلمانان را با عدالت و تساوى بين آنان