۱ . رسول اكرم صلى الله عليه و آله مى فرمايد:
إنَّ اللّهَ حَرَّمَ لُحومَنا عَلى الارضِ ، فَلا يطعَمُ مِنها شَيئا؛^۱ خداوند گوشتهاى ما را بر زمين حرام كرده ، هرگز زمين چيزى از گوشت ما را نمى خورد . ۲ . امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
إنَّ اللّهَ عَزَّوجلَّ حَرَّم عِظامَنا عَلَى الارضِ وَ حَرَّمَ لُحُومَنا عَلى الدُّودِ اَن يطعَمَ مِنها شَيئا؛^۲ خداوند استخوانهاى ما را بر زمين و گوشتهاى مارا بر كرمها حرام كرده است . آنها هرگز چيزى از گوشت ما را نمى خورند .
در حديث معراج نكات ظريفى از رسول اكرم صلى الله عليه و آله روايت شده كه قسمتى از آن با
موضوع مورد بحث ارتباط دارد ، و لذا فرازى را در اين جا مى آوريم:
بر فرازِ درِ ششم بهشت نوشته شده:
هر كس بخواهد قبرش وسيع باشد ، مساجد را بنيان نهد . هر كس بخواهد جسدش را كرمها نخورند ، مساجد را جارو بزند و مستمندان را بپوشاند . هر كس بخواهد جسدش در قبرش تروتازه بماند و هرگز نپوسد ، مساجد را با فرش بپوشاند . هر كس بخواهد جايگاهش را در بهشت ببيند در مساجد مأوى گزيند .^۳
سيّد بحرالعلوم از كتاب زهر الرّياض ابن شدقم ، نقل كرده است كه او پس از نقل داستان نبش قبرِ سيّد مرتضى علم الهدى به دست قضات روم ، و پديدار شدن پيكر پاكش پس از پانصد سال به صورت تروتازه ، فرمود:
گفته شده: زمين پيكر صالحان را تغيير نمى دهد . ^۴
نتيجه آن است كه همه اين موارد ، علّت تامه سالم ماندن جسد نيست ، بلكه مُعِدّات هستند ، به اين معنا كه هر يك از اين موارد ده گانه مقتضى آن هست كه پيكر انسان در قبر نپوسد ، مگر اينكه شخص با اعمال ناشايست خود اين اقتضا را از بين ببرد . ^۵

شده ، در چند مترى آن صدها جسد در كمتر از يك سال متلاشى شده و در كمتر از ده سال به پورد مبدّل شده است .
ثانيا ، اگر در موردى خاك و يا هوا مؤثّر باشد ، از موضوع بحث ما خارج است . اگر جسدى در يخبندان سيبرى ، ترو تازه بماند ، ربطى به كتاب ما ندارد ، ما از جسدى سخن مى گوييم كه در زير آفتاب پس از دهها و يا صدها سال ترو تازه مانده است .
ثالثا ، قرآن كريم به موضوع تغيير نيافتن يك شى ء در طول زمان اشاره مى كند و آن را يكى از نشانه هاى قدرت خود مى شمارد ، چنانكه در مورد عُزير كه صد سال پس از مردنش خداوند او را زنده كرد تا به او نشان دهد كه مردگان را چگونه زنده مى كند ، مى فرمايد:
وَ انظُر إلى طَعامِكَ وَ شَرابِكَ لَم يَتَسَنَّه ؛ به خوراك و نوشيدنى ات بنگر كه دگرگون
نشده است .^۱
خداوند در اين آيه شريفه با فاسد نشدن و تغيير نيافتن يك شى ء در مدّت صد سال ، به قدرت خود استشهاد مى كند . ^۲
رابعا ، در بعضى احاديث ، كه خواهد آمد ، نپوسيدن اجساد از كرامات انبيا و اوليا شمرده شده است . ^۳ در احاديث ديگر سلامت جسد از عنايات پروردگار بر جهادگران ، اذان گويان ، دانشمندان ، حاملان قرآن ، جاروب كشان مساجد ، دوستداران اهل علم و ديگر طبقات شايسته اجتماع ، به شمار آمده است . ^۴
تغيير نيافتن اجساد مطهّر رسول اكرم صلى الله عليه و آله و ائمّه اطهار عليهم السلام جزء عقايد حتمى و مسلّم ما مى باشد و از برخى احاديث استفاده مى شود كه جسد هيچ پيامبرى نمى پوسد ، و اينك به دو نمونه از آن روايات بسنده مى كنيم: