امام صادق عليه السلام فرمود: از سر تقصيرات حسن أفطس درگذر!
منصور دوانيقى اين تقاضاى امام صادق عليه السلام را پذيرفت و حسن از مخفيگاه خود بيرون آمد . ۱
در كتب تاريخى و بعضى از مدارك ديگر آمده است كه حسن أفطس با امام صادق عليه السلام برخوردى داشت ، اما امام از او گذشت كرد و فرمود كه: اختلاف نزديكان با ما همانند اختلاف برادران يوسف عليه السلام با آن حضرت است؛ يعنى ما آن مسائل را به حساب نمى آوريم . لذا نبايد جز از طريق احترام با سادات رفتار كرد ، خصوصا معلوم نيست اين خبر ، كه ذكر خواهد شد ، صحيح باشد ؛ زيرا درباره حسن افطس قدحى نرسيده است كه بر صحّت امر دلالت كند .
امّا آن داستان چنين است:
از كنيز امام جعفر صادق عليه السلام به نام « سالمه» روايت شده است: هنگامى كه امام عليه السلام مريض شد و خوف بر اتلاف نفس خويش داشت ، فرزند خود امام موسى كاظم عليه السلام را صدا زد و فرمود: كه هفتاد اشرفى و اجناس ديگر را به حسن أفطس بدهد .
سالمه گويد: من نزديك شدم و گفتم آيا شما به أفطس چيزى مى دهيد؟! مگر او نبود كه در مسيرتان كمين نمود تا شما را بكشد!
حضرت فرمود: اى سالمه ، مى خواهى من از آن اشخاصى باشم كه خداى تعالى فرمود: «وَ يَقطَعُونَ ما اَمَرَ اللّهُ بِهِ أَن يُصَلَ»قطع مى كنند و مى برند چيزى را حق تعالى فرمان به پيوستن آن داده است .۲
1.أعيان الشيعه ، ج ۵ ، ص ۲۰۵ ـ ۲۰۶؛ سفينة البحار ، ج ۱ ، ص ۲۶۷؛ منتهى الآمال ، ج ۲ ، ص ۱۵۷؛ ناسخ امام سجّاد عليه السلام ، ج ۸ ، ص ۳۸۵؛ مستدرك سفينة البحار ، ج ۲ ، ص ۳۵۶؛ الفصول الفخريّه ، ص ۱۸۷؛ لباب الأنساب ، ج ۱ ، ص ۲۳۰؛ جنّة النعيم ، ص ۴۹۱؛ سراج الأنساب ، ص ۱۶۰؛ عمدة الطالب ، ص ۳۳۹؛ انوار پراكنده ، ج ۱ ، ص ۵۰۲ .
2.عمدة الطالب ، ص ۴۳۰؛ سرّ السلسلة العلويّه ، ص ۷۷؛ الشجرة المباركه ، ص ۱۷۱؛ أعيان الشيعه ، ج ۵ ، ص ۲۰۵؛ جنّة النعيم ، ص ۴۹۱؛ انجم فروزان ، ص ۱۷۷؛ شاگردان مكتب ائمه عليهم السلام ، ج ۲ ، ص ۴۰۵ ـ ۴۰۶ .
