197
امامزادگان و زيارتگاه های شهر ری

امام صادق عليه السلام فرمود: از سر تقصيرات حسن أفطس درگذر!
منصور دوانيقى اين تقاضاى امام صادق عليه السلام را پذيرفت و حسن از مخفيگاه خود بيرون آمد . ۱
در كتب تاريخى و بعضى از مدارك ديگر آمده است كه حسن أفطس با امام صادق عليه السلام برخوردى داشت ، اما امام از او گذشت كرد و فرمود كه: اختلاف نزديكان با ما همانند اختلاف برادران يوسف عليه السلام با آن حضرت است؛ يعنى ما آن مسائل را به حساب نمى آوريم . لذا نبايد جز از طريق احترام با سادات رفتار كرد ، خصوصا معلوم نيست اين خبر ، كه ذكر خواهد شد ، صحيح باشد ؛ زيرا درباره حسن افطس قدحى نرسيده است كه بر صحّت امر دلالت كند .
امّا آن داستان چنين است:
از كنيز امام جعفر صادق عليه السلام به نام « سالمه» روايت شده است: هنگامى كه امام عليه السلام مريض شد و خوف بر اتلاف نفس خويش داشت ، فرزند خود امام موسى كاظم عليه السلام را صدا زد و فرمود: كه هفتاد اشرفى و اجناس ديگر را به حسن أفطس بدهد .
سالمه گويد: من نزديك شدم و گفتم آيا شما به أفطس چيزى مى دهيد؟! مگر او نبود كه در مسيرتان كمين نمود تا شما را بكشد!
حضرت فرمود: اى سالمه ، مى خواهى من از آن اشخاصى باشم كه خداى تعالى فرمود: «وَ يَقطَعُونَ ما اَمَرَ اللّهُ بِهِ أَن يُصَلَ»قطع مى كنند و مى برند چيزى را حق تعالى فرمان به پيوستن آن داده است .۲

1.أعيان الشيعه ، ج ۵ ، ص ۲۰۵ ـ ۲۰۶؛ سفينة البحار ، ج ۱ ، ص ۲۶۷؛ منتهى الآمال ، ج ۲ ، ص ۱۵۷؛ ناسخ امام سجّاد عليه السلام ، ج ۸ ، ص ۳۸۵؛ مستدرك سفينة البحار ، ج ۲ ، ص ۳۵۶؛ الفصول الفخريّه ، ص ۱۸۷؛ لباب الأنساب ، ج ۱ ، ص ۲۳۰؛ جنّة النعيم ، ص ۴۹۱؛ سراج الأنساب ، ص ۱۶۰؛ عمدة الطالب ، ص ۳۳۹؛ انوار پراكنده ، ج ۱ ، ص ۵۰۲ .

2.عمدة الطالب ، ص ۴۳۰؛ سرّ السلسلة العلويّه ، ص ۷۷؛ الشجرة المباركه ، ص ۱۷۱؛ أعيان الشيعه ، ج ۵ ، ص ۲۰۵؛ جنّة النعيم ، ص ۴۹۱؛ انجم فروزان ، ص ۱۷۷؛ شاگردان مكتب ائمه عليهم السلام ، ج ۲ ، ص ۴۰۵ ـ ۴۰۶ .


امامزادگان و زيارتگاه های شهر ری
196

حسين است . مادرش اُمّ ولد بود . قبل از آنكه حسن به دنيا بيايد ، پدرش دار دنيا را وداع گفت . ۱
درباره تاريخ تولد و وفات حسن افطس در كتب تاريخى و رجال و انساب و اسناد ديگر ، اطّلاع دقيقى ثبت نشده است و صرفا پاره اى از حالات وى اكتفا نموده اند كه ذيلاً به آن اشاره مى شود:
حسن افطس هنگامى كه در شكم مادر بود ، پدر بزرگوارش را از دست داد و تحت قيموميّت عموهاى خود به رشد و بالندگى رسيد و جوانى رشيد و شجاع گشت . از آن جا كه وى نوه امام ثائر ، حضرت سيّد الشهدا عليه السلام بود ، ذلّت و خوارى را مثل جدّ مظلومش بر خود عار و ننگ مى دانست ، لذا با محمّد بن عبداللّه بن الحسن المثنى ، معروف به نفس زكيّه ، عليه دستگاه ظالم و غاصب اموى قيام نمود .
گويند پرچمى سفيد در دست داشت و در سپاه نفس زكيّه از حيث شجاعت و بى باكى كسى مانند او پيدا نمى شد .
وى به دليل بلندى قامت ، به رمح آل أبى طالب عليه السلام ناميده شد و حتّى در جريان جهاد ، هنگامى كه محمّد نفس زكيّه رشادت و بى باكى حسن افطس را مشاهده كرد ، وصيّت نمود كه اگر من در جبهه جنگ شهيد شدم ، حسن فرمانده ارتش گردد .
هنگامى كه محمّد نفس زكيّه به شهادت رسيد ، افراد او منهزم گشتند . در اين ميان حسن نيز مانند بقيّه افراد شكست خورده متوارى شد . از آن پس به طور مخفيانه زندگى مى كرد ، تا اينكه امام جعفر صادق عليه السلام به دستور خليفه وقت منصور دوانيقى به عراق هجرت نمود و نزد خليفه رفت و به او فرمود: آيا مى خواهى به رسول خدا صلى الله عليه و آله احسانى كرده باشى؟
منصور در جواب گفت: بلى يابن رسول اللّه صلى الله عليه و آله .

1.الفصول الفخريّه ، ص ۱۸۷؛ انوار پراكنده ، ج ۱ ، ص ۵۰۲؛ المجدى ، ص ۲۱۲ .

  • نام منبع :
    امامزادگان و زيارتگاه های شهر ری
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1382
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 193489
صفحه از 336
پرینت  ارسال به