استبعاد فاصله ازدواج و تولد امام عليه السلام نيز از ميان رفته است؛ اما اين روايت نيز درست به نظر نمى رسد ؛ چه نام حريث بن جابر در شمار كارگزاران على عليه السلام ديده نمى شود . يعقوبى نويسد:
على عليه السلام پس از فراغت از جنگ جمل ، جعدة بن هبيرة بن ابى وهب المخزومى را به حكومت خراسان فرستاد . ماهويه مرزبان مرو نزد او رفت ، جعده نامه اى براى او نوشت و شرطهاى او را انجام داد و به او گفت خراجى را كه بر عهده دارد بفرستد . ماهويه مالى ، برابر آنچه درگذشته عهده داشت ، نزد او فرستاد . ^۱
چنانكه مى بينيم در نوشته يعقوبى نشانى از اسير گرفتن كسى نيست تا به دختر يزدگرد رسد ؛ اما طبرى و ابن اثير نوشته اند:
چون جعده نزد على عليه السلام بازگشت و او ، به جاى وى ، خليد بن قره يربوعى را فرستاد . خليد مردم نيشابور را محاصر كرد تا با او آشتى كردند . ^۲
و بلاذرى نويسد:
ماهويه مرزبان مرو در خلافت على بن ابى طالب نزد او به كوفه آمد . على عليه السلام فرمانى براى او نوشت كه دهقانان و اسواران و ده سالاران جزيه را بدو بپردازند ، ليكن خراسانيان نپذيرفتند . على عليه السلام جعدة بن هبيره مخزومى را بدانجا فرستاد ، ولى جعده كارى از پيش نبرد و خراسان پيوسته شوريده بود تا على عليه السلام كشته شد .
ابو عبيده گويد نخستين عامل على در خراسان ، عبدالرحمن بن ابزى مولاى خزاعه ، سپس جعدة بن هبيرة بن وهب بود . جعده متعرض كسانى كه از طاعت سرباز زده بودند نشد و خراج كسانى را كه در آشتى بودند گرفت و يك سال يا نزديك يك سال در خراسان بود . ^۳
چنانكه مى بينيم ، در اين سند نيز از اسارت دختر يزدگرد به دست جعده اشارتى

قسمت اخير روايت سهل بن قاسم «امام على بن الحسين كنيزى را كه پرستار او بود مادر خود مى دانست . و چون معلوم شد مادر او نيست ، او را شوهر داد» در خور توجه و دقت است .
خيال پرداز ديگرى كه نمى خواسته است افتخار زناشويى با خاندان شهريار ايران ، تنها نصيب فرزندان على شود ، داستان را دستكارى كرده و بدين صورت درآورده است:
قريش به فرزندانى كه از كنيز مى زادند اعتنايى نداشت ، تا آنكه از اين كنيزان سه تن كه بهترين مردم زمان خود بودند بودند زاييده شد: على بن الحسين ، قاسم بن محمّد بن ابى بكر ، و سالم بن عبداللّه بن عمر و داستان آنان چنين است كه:
در خلافت عمر سه دختر يزدگرد را به اسيرى نزد او آوردند . عمر خواست آنان را بفروشد ، على عليه السلام فرمود دختران پادشاهان را نمى فروشند . سپس خود بهاى آنان را پرداخت؟ و ميان حسين بن على و محمّد بن ابى بكر و عبداللّه بن عمر قسمت كرد و آن سه تن از اين سه دختر متولد شدند . ^۱
از آنچه درباره يزدگرد و حضور نداشتن خاندان او در ميدانهاى نبرد و ناممكن بودن اسيرى دختر يزدگرد در عهد عمر نوشتيم ، بى اساس بودن اين گفتار نيز روشن مى شود و بطلان آن نيازى به توضيح بيشتر ندارد؛ اما در ارشاد ، روايتى بدين مضمون مى بينيم .
على عليه السلام حريث بن جابر حنفى را به حكومت قسمتى از شرق فرستاد . حريث از آن سرزمين دو دختر يزدگرد را به اسيرى گرفت و نزد على عليه السلام روانه ساخت . على عليه السلام يكى را كه شاه زنان نام داشت به حسين داد و زين العابدين از او متولد شد . و ديگرى را به محمّد بن ابى بكر داد و قاسم از او متولد گرديد . ^۲
با اين روايت ، مشكل زمان كه در روايت الكافى ديده مى شد ، برطرف شده ، او