بسيارى از اماكن خويش را از استودآنهاو آتشكده ها و غيره براى محفوظ ماندن از خرابى به صورت امامزادها در آوردند ، و به نام بقعه هاى فرزندان امامان معروف و مشهور ساختند .
استاد پورداود ـ كه در اين زمينه ها توغلى داشت ـ نوشته است:
بسيارى از امامزاده هاى ايران ـ كه در همه جاى اين كشور ، در كوه و دره و دشت ديده مى شود ـ در پارينه ، آتشكده يا پرستشگاهى بود كه امروزه به نام و عنوان ديگرى ، زيارتگاه و طرف توجه مردم مى باشد . ۱
نيز استاد كريمان معتقد است كه مقبره بى بى شهربانو معبد ناهيد است و يكى از پرستشگاههاى زردشتيان . همچنين بيان مى دارد كه چه بسا در قرون چهارم به بعد هجرى امواتى از مسلمين نيز در آن دفن كرده باشند . ۲
بناى بقعه بى بى شهربانو
اين بقعه بسيار قديمى از سنگ و گچ ساخته شده است . تاقهاى مهم تر آن را با آجر زده اند . آنچه از وضع ساختمان آن بر مى آيد ، هسته اصلى بناى مزبور در دوران ساسانى ساخته شده ، در قرن چهارم هجرى براى آرامگاه مورد استفاده واقع و قسمتى به آن افزوده شده است و در رديف مقابر كوهستانى ديگرى كه در خارج شهر باستانى رى مى ساخته اند بوده است .
از لحاظ معمارى ، قسمت گوشه جنوب شرقى آن ـ كه مشتمل بر بناى چهار گوش منظم و استوار سنگى با پوشش ضربى سنگ و آجر است ـ از عهد آل بويه و قسمت حرم و اطاق طويل جنوبى آن از دوران ساسانى و ديوارهاى خارجى صحن هم زمان با بناى سنگى عهد آل بويه و عصر سلجوقيان مى باشد و در قرون بعدى به وسيله