از آنچه تا به حال قلمى شده ، دليلى بر دفن حمزة بن موسى الكاظم عليه السلام به دست نيامد ؛ امّا بايد ديد كه مرحوم عباس فيض ، مدافع مدفون بودن آن جناب در شيراز ، چه دلايلى اقامه مى نمايد . او پس از نقل كلام نويسنده بدايع الانوار و بيان بطلان آن مى گويد :
چگونه مى توان مدفن حمزة بن امام موسى عليه السلام را در شيراز با اين كه بيش از پانصد سال است كه مزار تمام علما و دانشمندان است و در كتب متعددى هم تصريح دارد ، انكار كرد؟ ۱
آنگاه دلايل خويش را برمى شمارد و مى گويد :
چون خود سلاطين صفوى هم به مدفون بودن جدّ خود شاهزاده حمزه در شيراز معتقد بوده اند ، بدين جهت بر روى تربت او هم بقعه اى مجلل و قبّه اى مرتفع بنا نهاده ، موقوفات چندى هم براى آن قرار داده اند . ۲
مرحوم فيض انتساب صفويه را به حمزة بن موسى عليه السلام را قطعى فرض كرده ، ساخت بقعه را مؤيد دفن ايشان در شيراز دانسته است . در اين مقام بايد گفت كه سيادت صفويه به اثبات نرسيده است و برخى از مورخان در صحت انتساب اين خاندان به اهل بيت عليهم السلامترديد روا داشته اند .
يكى از مورّخان معاصر مى نويسد :
شيخ صفى و تبارش سيد نبوده اند و اينكه در منابع صفوى آنان را سيد نوشته اند ، جعلى است . و اين امر نخستين بار در عهد شاه طهماسب صفوى و به دستور او مير ابو الفتح نامى كه مأمور تنقيح صفوة الصفاى ابن بزاز بود ، در آن كتاب دخل و تصرف كرده و اين شجره نامه جعلى را ساخته و پرداخته است .
وى به نسخه قديمى از صفوة الصفا دست مى يابد كه قبل از تأسيس سلسله صفويه كتابت شده است و در آن نسخه نشانى از اين شجره نامه مشاهده نمى كند و از اين رو
