كلام مرحوم فيض حاكى از آن بود كه چون سلاطين صفوى مزار موجود در شيراز را جد خود مى دانسته اند ، براى آن بقعه و بارگاه ساخته اند . فارغ از آنكه از نسل حمزه بن موسى بودن و حتى سيد بودن تبار صفوى را مخدوش بدانيم ، بايد بگوييم كه خاندان صفوى هر جا كه بقعه اى يا مزارى را به حمزة بن موسى منسوب ديده اند ، در عمران آن كوشيده اند . از براى نمونه به موردى اشاره مى شود .
وقتى سلطان حسين صفوى قصد زيارت حضرت رضا عليه السلام را داشته ، در مسير خود از تهران مى گذرد و بنابر آنچه در وقف نامه نوشته شده ، اراضى دولاب تهران را وقف امامزاده حمزه مدفون در رى مى نمايد . در وقف نامه كه به مهر سلطان حسين مختوم است و به تأييد جمعى از علماى اصفهان از جمله خاتون آبادى رسيده نوشته شده :
... سلسله عليه صفويه از اصل اصيل آن امامزاده لازم التكريم و التجليل منشعب مى شود ... . ۱
دليل ديگر كه مرحوم فيض اقامه مى كند ، قول نويسنده سراج الأنساب است . فيض مى نويسد :
و ثالثا ، تصريح مؤلف كتاب سراج الأنساب بر مدفون بودن او در شيراز . ۲
بايد در پاسخ مرحوم فيض گفته شود كه چرا مرتكب خطايى شده است كه قبلاً در ارتكاب آن بر صاحب بدايع الانوار خرده گرفته است . چنانكه قبلاً نقل شد ، نويسنده سراج الأنساب قبر على بن حمزه را در خارج شيراز مى داند نه قبر حمزة بن موسى عليه السلام . ۳
دليل ديگر فيض نظر مرحوم آية اللّه مرعشى نجفى است ، آنجا كه مى گويد :
و حضرت حجة الاسلام آقاى سيد شهاب الدين مرعشى نجفى ، نزيل قم هم كه امروزه سرور علماى انساب عصر شمرده مى شود ، همين عقيده را تأييد و بر صحت آن همه شواهد و دلايلى اقامه مى نمايد . ۴
بايد گفت كه گرچه نظريه اوليه آية اللّه مرعشى نجفى قدس سرهبر مدفون بودن جناب
