ابن سعد در طبقات ۱ درباره فرزندان زيد مى نويسد: زيد بن حسن عليه السلام فرزندى به نام محمد داشت كه از دنيا رفت و صاحب فرزندى نبود. فرزند ديگر زيد، حسن نام داشت كه از طرف منصور دوانقى والى مدينه شد. او دخترى هم داشت به نام نفيسه كه به وليد بن عبدالملك تزويج كرد. مادرِ نفيسه، لبابه، دختر عبداللّه بن عبّاس بن عبدالمطلب، بود. ۲
مؤلّف كتاب المجدى هم گفته است كه زيد فرزندى به نام يحيى داشته كه قبر او در مصر است. ۳
2 . حسن بن زيد
ابومحمد حسن الأمير، فرزند زيد بن حسن عليه السلام و جدّ دوم حضرت عبدالعظيم عليه السلام است كه يكى از بزرگان زمان خود به شمار مى رفت. وى در جود و فضل و كرم و فتوّت در ميان بنى هاشم معروف بود. حسن بن زيد، به دستگيرى از بيچارگان و ضعفا مى پرداخت و به درماندگان و مقروضين كمك مى كرد.
علّت اينكه وى ملقّب به «امير» بود اين است كه مدّت پنج سال از سوى منصور دوانيقى به حكومت مدينه، مكّه و حومه آن، منصوب شد. طولى نكشيد كه عملكرد او ناخرسندى خليفه را فراهم آورد و خليفه او را روانه زندان كرد و تمام اموال و دارايى او را ستاند. آن بزرگوار آن قدر در زندان منصور در بغداد به سر برد كه خليفه از دنيا رفت و مهدى عبّاسى به خلافت رسيد. مهدى عبّاسى او را از زندان آزاد نمود و آنچه را منصور از او گرفته بود، باز گرداند و وى را با خود به حج برد و در اكرام وى سعى
