ارادت و اعتقاد اهل سنت به نفيسه خاتون

اهل سنّت، ارادت شديدى به نفيسه خاتون دارند؛ كنار قبر مطهرش شمع روشن نموده و نذر مى كنند و به روح پاكش توسل جسته و حاجات خويش را مى طلبند. اكنون در قاهره ـ پايتخت كشور مصر ـ بقعه اى بسيار مجلل كه داراى صحن و حرم و آستان باشكوهى است، نورافشانى مى نمايد و تمام مصريها، از سنى و شيعه، به حرم ملكوتى او براى زيارت مى روند. گويند محمد بن ادريس شافعى، امام فرقه شافعيّه، كه يكى از رهبران چهار مذهب اهل سنت است، در زمان حيات اين عليا مخدّره، خدمتش مى رسيد و از او استماع حديث مى كرد. ^۱
مرحوم شيخ ذبيح الله محلاتى در كتاب رياحين الشريعه ^۲ و محمد الحسّون در كتاب اعلام النساء ^۳ آورده اند كه: چون شافعى درگذشت، برحسب وصيت او جنازه اش را بر گِرد خانه حضرت نفيسه خاتون طواف دادند، و وصيت كرده بود كه نفيسه بر جنازه وى نماز بخواند. ابو يعقوب، يكى از شاگردان امام شافعى، بر جنازه او نماز گزارد، و حضرت نفيسه خاتون هم پشت سر او بر جنازه امام شافعى نماز خواند.
نوشته اند كه محمد بن ادريس شافعى هرگاه مريض مى شد، از سيده نفيسه طلب دعا مى كرد و از اثر دعاى او، صحت و شفا مى يافت، تا اينكه يك مرتبه وى به مرض سختى مبتلا گشت و به عادت خود از عليا مخدّره نفيسه خواستار دعا گرديد. سيده

عبدالمطلب را قمر بنى هاشم تزويج كرد. چون آن حضرت در كربلا شهيد شد، زيدبن الحسن او را تزويج كرد و از وى دو فرزند آورد: يكى، پسر و او را حسن ناميد و آن ديگر، دختر و او را نفيسه ناميد و نفيسه را وليد بن عبدالملك تزويج كرد نه عبدالملك و از وى فرزند آورد و از اينجا است كه چون زيد بر وليد بن عبدالملك درآمد، او را بر سرير خويش جاى داد و سى هزار دينار دفعتا به او عطا كرد.
پس معلوم شد كه اين نفيسه كه به نكاح عبدالملك يا وليد بن عبدالملك درآمد، عمه نفيسه مشاراليها است؛ يعنى دختر زيد است نه دختر حسن بن زيد، و نفيسه كه صاحب مقامات مذكوره است، دختر حسن بن زيد است.
كنيه امام حسن بن زيد، ابومحمد است. او اوّل كس از علويين بود كه به سنت بنى العباس جامه سياه پوشيد و هشتاد سال زندگانى يافت و از قبل منصور دوانيقى حكومت مدينه را داشت و زمان منصور و مهدى و هادى و رشيد را دريافت و با بنى اعمام خود (فرزندان حسن مثنى) خصومت داشت.
شيخ عباس قمى در منتهى الآمال گويد:] حسن بن زيد] از جانب منصور، پنج سال حكومت مدينه داشت . پس از آن، منصور او را عزل كرده و اموال او را بگرفت و در بغداد وى را حبس كرد و پيوسته در حبس بود تا منصور وفات كرد و مهدى خليفه شد. پسر مهدى او را از حبس درآورد و اموالى كه از او رفته بود به او برگردانيد و پيوسته با او بود تا آنكه در حاجز كه نام موضعى است در طريق حج، وفات كرد و هفت پسر از او به جاى ماند كه نسلاً بعد نسل تا به امروز در مشرق و مغرب عالم بسيارند و سادات گلستانه كه در اصفهان غايت اشتهار دارند، از نسل همين حسن بن زيد مى باشند.