1.مسند عبدالعظيم الحسنى، عطاردى، ح ۵۲، ص ۱۵۵؛ رُوِىَ عَبدِالعظيمِ الحسنى عليه السلام عَنْ محمودِ بنِ ابِى البلادِ، قالَ: قالَ الرِّضا عليه السلام : «أَلْمُؤْمِنُ الذَّي إِذا أَحْسَنَ اِسْتَبْشَرَ وَ إِذا أَساءَ إِسْتَغْفَرَ».(عيون اخبار الرضا، باب ما جاء عن الرضا عليه السلام من الاخبار المجموعه، حديث ۳) ترجمه: عبدالعظيم الحسنى عليه السلام با واسطه نقل مى كنند از امام رضا عليه السلام كه ايشان فرمودند: مؤمن كسى است كه هرگاه نيكى كند، از عمل خود خوشوقت گردد، و هرگاه از او عمل بدى سرزند، استغفار كند.

1.مسند عبدالعظيم الحسنى، عطاردى، ح ۴۳، ص ۱۴۶؛ رُوِىَ عَبدِالعظيمِ الحسنى عليه السلام عَنْ... محمدِ بن علىِ عليه السلام أَنَّهُ قالَ لِمُحَمَّدِ بْنِ مُسلمٍ: «يا مُحمّد بن مسلمٍ! و أحسن فانّى لم أر شيئا قطّ طلبا و لاأسرع دركا من حسنةٍ محدثةٍ لذنبٍ قديم».(علل الشرايع، باب النوادر العلل، حديث ۴۹) ترجمه: روايت كرد عبدالعظيم عليه السلام از امام باقر عليه السلام با واسطه كه ايشان فرمودند به محمد بن مسلم كه: نيكى نما به درستى كه من چيزى را نديدم كه انسانى را زودتر به مقصد رساند از عمل خوب جديدى كه در مقابل گناه كهنه اى انجام دهد.