11 - شما هرگز نمى توانيد مردم را بوسيله مال و ثروتى كه داريد به خود متوجه سازيد پس آنان را به خوشرويى به خود نزديك كنيد. ۱
مردمان همخانه در يك خانه اندجملگى ساكن به يك كاشانه اند
گر رضاى دوست خواهى خواست كردبا محبت گرم كن دل هاى سرد
مردمان تشنه همه بر جام مهرمهربانى عرضه كن زير سپهر
عاقبت بر مال، فصل دى رسدگنج «خلق خوش» به پايان كى رسد؟
اين يكى با بذل و بخشش بيش ترآن يكى را جان ز فكرش ريش تر
پس ز گنج خوى خوش انفاق كناين چنين با مردمان ميثاق كن
مردمان را جملگى با بذل مالكى توان خشنود سازى در كمال
مردمان با خوى خوش راضى شوندبا رضايت پيش آن قاضى شوند