17 - مردمانى كه اندازه و ارزش خود را بدانند هيچ گاه از بين نخواهند رفت. ۱
قدردان تو كسى جز خويش نيستجامه شاهى سزاوار تن درويش نيست
هركسى هرجاست شأن اوست آنقدر خود مى دان كه بس نيكوست آن
نه فراتر، نه فروتر، جاى خويشگر بقا خواهى از اين عمر پريش
رودخانه چون فروتر شد نشستآبشارى شد، درون خود شكست
در شب معراج چون روح الامينهمقدم شد با رسول آخرين
چون به اوج عرش آمد بازگشتچون نيارستى از آن منزل گذشت
گفت اگر آيم، بسوزد بال منبرتر از قدر من است آمال من
پس فراتر از مقام خود نشدماند و احمد، ره به جاى خويش بُرد